Ισπανικές διάλεκτοι της Αμερικής
From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα ισπανικά της Αμερικής (español/castellano de América, español americano) εμπεριέχουν τις διαλέκτους και ιδιώματα που ομιλούνται στην Αμερικανική ήπειρο ως αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης μεγάλου μέρους της στο Στέμμα της Καστίλης τον 16ο αιώνα. Ο όρος περιγράφει αποκλειστικά και μόνο τη γεωγραφική διάσταση της γλώσσας δεδομένου ότι τα κοινά χαρακτηριστικά των διαφόρων διαλέκτων όπως η σύγχυση των συριστικών φωνημάτων εμφανίζονται και σε ορισμένες διαλέκτους της Ισπανίας όπως η ανδαλουσιανική ή η κανάρια ενώ έτερα, πιο συντηρητικά χαρακτηριστικά, συνδέουν ορισμένα ιδιώματα ακόμη και με τα ισπανικά της Καστίλης.[1] Γενικότερα, τα πλειοψηφικά γλωσσικά τους χαρακτηριστικά ανάγουν το σύνολο των διαλέκτων στα ισπανικά του Χρυσού Αιώνα (16ος-17ος αιώνας).
Οι Αμερικανοί ισπανόφωνοι αποτελούν περίπου το 90% των φυσικών ομιλητών της γλώσσας στον κόσμο, όντας τα ισπανικά (που λαμβάνουν αμφότερες τις ονομασίες castellano ή español) είναι επίσημη ή κυρίαρχη γλώσσα στο σύνολο των κρατών της Ισπανόφωνης Αμερικής· ομιλούνται και σε άλλα κράτη όπως το Μπελίζ ή οι ΗΠΑ.