Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος δούκας του Σόμερσετ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος δούκας του Σόμερσετ (John Beaufort, 1st Duke of Somerset, 1403 – 27 Μαΐου 1444) από τον Οίκο των Μπωφόρ ήταν Άγγλος ευγενής και πολέμαρχος στον Εκατονταετή Πόλεμο ήταν δεύτερος γιος του Ιωάννη Μπωφόρ, 1ου κόμη του Σόμερσετ και της Μάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσας του Κλάρενς.[6] Βαπτίστηκε στις 25 Μαρτίου 1404 και διαδέχθηκε τον μεγαλύτερο άτεκνο αδελφό του Ερρίκου Μπωφόρ, 2ου κόμη του Σόμερσετ σαν 3ος κόμης του Σόμερσετ, ήταν επίσης 1ος κόμης του Κένταλ.
Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος δούκας του Σόμερσετ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | John Beaufort (Αγγλικά) |
Γέννηση | 1404[1][2] Μίντλσεξ |
Θάνατος | 27 Μαΐου 1444 Γουίμπορν Μίνστερ |
Τόπος ταφής | Ντόρσετ |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αγγλίας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Margaret Beauchamp of Bletso[3][4] |
Τέκνα | Μαργαρίτα Μπωφόρ[3] Thomasine Beaufort[5] John of Somerset[5] |
Γονείς | Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος κόμης του Σόμερσετ[3] και Μάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσα του Κλάρενς[3] |
Αδέλφια | Μάργκαρετ Μπωφόρ, κόμισσα του Ντέβον Ιωάννα Μπωφόρ[3] Ερρίκος Μπωφόρ, 2ος κόμης του Σόμερσετ Τόμας Μπωφόρ, κόμης του Περς Εδμόνδος Μπωφόρ, 2ος δούκας του Σόμερσετ[3] |
Οικογένεια | Οίκος των Μπωφόρ |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Εκατονταετής Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου |
Βραβεύσεις | Τάγμα της Περικνημίδας |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο νεαρός κόμης συνόδευσε τον ξάδελφο του Ερρίκο Ε΄ της Αγγλίας στις εκστρατείες στη Γαλλία (1519) και πολέμησε στο πλευρό του.[7] Το 1421 συνόδευσε τον δεύτερο αδελφό του βασιλιά Θωμά του Κλάρενς που ήταν επίσης και πεθερός του στο Ανζού, στην καταστροφική μάχη του Μποζώ ο Θωμάς του Κλάρενς έπεσε και ο Ιωάννης με τον μικρότερο αδελφό του συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Ο Ιωάννης Μπωφόρ ενηλικιώθηκε στις 25 Μαρτίου 1425 αλλά τα κτήματα του τα 13 χρόνια που ήταν αιχμάλωτος κρατήθηκαν από τη μητέρα του, ελευθερώθηκε με λύτρα (1438) και έγινε ένας από τους κορυφαίους Άγγλους πολέμαρχους στη Γαλλία.[8]