Κάποτε στη Δύση
επικό ιταλικό σπαγκέτι γουέστερν / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Κάποτε στη Δύση (ιταλικά: C'era una volta il West) είναι επικό ιταλικό σπαγκέτι γουέστερν παραγωγής 1968, σκηνοθετημένο από τον Σέρτζιο Λεόνε για την Paramount Pictures. Πρωταγωνιστούν οι Χένρι Φόντα σε κόντρα ρόλο ως ο κακός, ο Τσαρλς Μπρόνσον ως η νέμεση του, ο Τζέισον Ρόμπαρντς ως ένας ληστής, και η Κλαούντια Καρντινάλε ως μια προσφάτως χήρα αγρότισσα με παρελθόν ως πόρνη. Το σενάριο γράφτηκε από τον Λεόνε και τον Σέρτζιο Ντονάτι, βασισμένο σε μια ιστορία των Λεόνε, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και Ντάριο Αρτζέντο. Η widescreen κινηματογράφιση έγινε από τον Τονίνο Ντέλλι Κόλλι, και ο Έννιο Μορικόνε συνέθεσε τη μουσική της ταινίας.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αφότου σκηνοθέτησε το Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος, ο Λεόνε αποφάσισε να σταματήσει τα γουέστερν και ήθελε να γίνει παραγωγός μιας δικής του ταινίας βασισμένο στο βιβλίο The Hoods, που τελικά έγινε το Κάποτε στην Αμερική. Όμως, ο Λεόνε δέχτηκε μια προσφορά από την Paramount να χρησιμοποιήσει ένα μπάτζετ για την παραγωγή ακόμα μίας ταινίας γουέστερν και πρόσβαση στον Φόντα. Προσέλαβε τον Μπερτολούτσι και τον Αρτζέντο για να φτιάξουν το σενάριο της ταινίας το 1966, μια διαδικασία κατά την οποία μελέτησε και άλλες ταινίες γουέστερν. Στην αρχή πρότεινε το ρόλο του καλού στον Κλιντ Ίστγουντ, αλλά μετά την άρνηση του, πρόσφερε τον ρόλο στον Μπρόνσον. Κατά τη παραγωγή της ταινίας, ο Λεόνε προσέλαβε τον Ντονάτι για να ξαναγράψει το σενάριο εξαιτίας ανησυχιών σχετικά με χρονικούς περιορισμούς.
Η πρώτη έκδοση από τον σκηνοθέτη είχε διάρκεια 166 λεπτά (2 ώρες και 46 λεπτά) όταν κυκλοφόρησε στις 21 Δεκεμβρίου 1968. Αυτή ήταν η έκδοση που προβλήθηκε στους Ευρωπαϊκούς κινηματογράφους και ήταν μεγάλη επιτυχία στα ταμεία. Όμως, για την κυκλοφορία στις ΗΠΑ, στις 28 Μαΐου 1969, η ταινία είχε διάρκεια 145 λεπτά (2 ώρες και 25 λεπτά) από την Paramount και έλαβε κυρίως αρνητικές κριτικές, ενώ ούτε στα ταμεία τα πήγε καλά. Στο παρόν, η ταινία αναγνωρίζεται γενικά ως αριστούργημα και ως μία από τις καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ.
Το 2009 η ταινία χαρακτηρίστηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.[6]