Κατάλογος χωρών της Eurovision
κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia / From Wikipedia, the free encyclopedia
Πενήντα δύο χώρες έχουν συμμετάσχει στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision από τότε που ξεκίνησε το 1956. Από αυτές, οι είκοσι επτά έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό. Ο διαγωνισμός, που διοργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU), διεξάγεται ετησίως μεταξύ των μελών της Ένωσης. Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς από διαφορετικές χώρες υποβάλλουν τραγούδια στην εκδήλωση και ψηφίζουν για να καθορίσουν τα πιο δημοφιλή στο διαγωνισμό.
1950s 1960s 1970s |
1980s 1990s |
2000s 2010s |
Η συμμετοχή στον διαγωνισμό απευθύνεται κυρίως σε όλους τους ενεργούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της EBU. Για να γίνει ενεργό μέλος της EBU, ένας ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός πρέπει να είναι από μία χώρα που καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Περιοχή ή η χώρα να είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης.[1] Η επιλεξιμότητα συμμετοχής δεν καθορίζεται από τη γεωγραφική ένταξη στην ευρωπαϊκή ήπειρο, παρά το "Euro"/"Ευρώ" της "Eurovision" - ούτε έχει άμεση σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλές χώρες γεωγραφικά εκτός των συνόρων της Ευρώπης διαγωνίζονται: το Ισραήλ, η Κύπρος και η Αρμενία από τη Δυτική Ασία, από το 1973, το 1981 και το 2006 αντίστοιχα, το Μαρόκο από τη Βόρεια Αφρική, μόνο στον διαγωνισμό του 1980 και η Αυστραλία που έκανε ντεμπούτο στο διαγωνισμό του 2015. Επιπλέον, αρκετές διηπειρωτικές χώρες με μόνο ένα μέρος της επικράτειάς τους στην Ευρώπη, διαγωνίζονται: η Τουρκία, από το 1975, η Ρωσία, από το 1994, η Γεωργία, από το 2007 και το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην έκδοση του 2008. Δύο από τις χώρες που έχουν προηγουμένως επιδιώξει να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό, ο Λίβανος και η Τυνησία, στη Δυτική Ασία και τη Βόρεια Αφρική αντίστοιχα, είναι επίσης εκτός Ευρώπης. Το κρατίδιο του Περσικού Κόλπου, το Κατάρ, στη Δυτική Ασία, ανακοίνωσε το 2009 το ενδιαφέρον της για ένταξη στον διαγωνισμό εγκαίρως για την έκδοση του 2011. Ωστόσο, αυτό δεν υλοποιήθηκε και δεν υπάρχουν γνωστά σχέδια για μια μελλοντική είσοδο του Κατάρ στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Η Αυστραλία, όπου ο διαγωνισμός έχει μεταδοθεί από τη δεκαετία του '70, έκανε το ντεμπούτο της ως συμμετέχων στην έκδοση του 2015, με συμμετοχές κάθε χρόνο από τότε.
Ο αριθμός των χωρών που συμμετέχουν κάθε χρόνο αυξήθηκε σταθερά, από επτά το 1956 σε πάνω από είκοσι στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Ένα ρεκόρ 43 χωρών συμμετείχαν το 2008, το 2011 και το 2018. Δεδομένου ότι ο αριθμός των διαγωνιζομένων αυξήθηκε, έχουν εισαχθεί προκριματικοί διαγωνισμοί και υποβιβασμοί, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι περισσότερες χώρες θα έχουν την ευκαιρία να διαγωνιστούν. Το 1993, διεξήχθη μια προκαταρκτική επίδειξη, το Kvalifikacija za Millstreet, για την επιλογή τριών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης που θα διαγωνιστούν για πρώτη φορά στον κύριο Διαγωνισμό.[2] Μετά τον Διαγωνισμό του 1993, εισήχθη ένας κανόνας υποβιβασμού. Οι έξι χώρες με τις χαμηλότερες θέσεις στο διαγωνισμό δεν θα διαγωνίζονταν τον επόμενο χρόνο. Το 1996 εισήχθη ένα νέο σύστημα. Οι ακουστικές κασέτες των είκοσι εννέα συμμετεχόντων υποβλήθηκαν σε εθνικές επιτροπές. Τα είκοσι δύο υψηλότερα τοποθετημένα τραγούδια μετά τις ψηφοφορίες των κριτικών φτάνουν στο διαγωνισμό. Η Νορβηγία, ως χώρα υποδοχής, έλαβε αυτόματη πρόκριση στον τελικό. Από το 1997 έως το 2001 χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα με το οποίο υποχωρούν οι χώρες με τις χαμηλότερες μέσες βαθμολογίες κατά τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Οι χώρες δεν μπορούσαν να υποβιβαστούν για περισσότερο από ένα χρόνο.[3]
Μεταξύ 2001 και 2003 χρησιμοποιήθηκε το σύστημα υποβιβασμού που χρησιμοποιήθηκε το 1994 και το 1995. Το 2004, εισήχθη ημιτελικός. Οι δέκα χώρες με την υψηλότερη θέση στο διαγωνισμό του προηγούμενου έτους προκρίθηκαν για τον τελικό, μαζί με τις "Μεγάλες Τέσσερις": οι μεγαλύτεροι οικονομικοί συνεισφέροντες στην EBU. Όλες οι άλλες χώρες μπήκαν στον ημιτελικό. Δέκα χώρες προκρίνονται από τον ημιτελικό, αφήνοντας ένα τελικό των είκοσι τεσσάρων.[4] Το 2008, πραγματοποιήθηκαν δύο ημιτελικοί με όλες τις χώρες, εκτός από τη χώρα υποδοχής και τις "Μεγάλες Τέσσερις", που συμμετείχαν σε έναν από τους ημιτελικούς [5].
Ορισμένες χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν εισέλθει σε όλες τις εκδόσεις του διαγωνισμού, εκτός από λίγες φορές. Το Μαρόκο, από την άλλη πλευρά, εισήλθε μόνο μία φορά. Δύο χώρες, η Τυνησία και ο Λίβανος, προσπάθησαν να εισέλθουν στο διαγωνισμό, αλλά αποσύρθηκαν προτού πραγματοποιήσουν ένα ντεμπούτο. Το Λιχτενστάιν, μια χώρα χωρίς κατάλληλη τηλεοπτική υπηρεσία, προσπάθησε ανεπιτυχώς να εισέλθει το 1976.