Κεφαλληνιακή ελάτη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κεφαλληνιακή Ελάτη (επιστ. Abies cephalonica - Ελάτη η κεφαλληνιακή) είναι ένα από τα τρία είδη ελάτης που συναντάμε στην Ελλάδα και αποτελεί ενδημικό είδος της χώρας. Φύεται στα βουνά της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας και της δυτικής Θεσσαλίας και σποραδικά μέχρι την ανατολική Ήπειρο, τον Όλυμπο και τον Άθωνα. Ενώ επίσης συναντάται στο νησί της Κεφαλλονιάς και της Εύβοιας[1]. Το όνομα Abies cephalonica δόθηκε από τον Άγγλο Βοτανικό J.W. Loudon το 1838, όταν το διέκρινε ως διαφορετικό είδος ελάτης, στην Κεφαλλονιά[2]. Στους ειδικούς έγινε γνωστό από τα σπέρματα που έστειλε το 1824 στην Αγγλία ο κυβερνήτης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας Τσαρλς Τζέιμς Ναπιέρ (Charles James Napier). Τα σπέρματα καλλιεργήθηκαν και το δέντρο πήρε την ονομασία του το 1838 από τον Τζον Κλόουντιας Λάουντον (Jonh Claudius Loudon).
Κεφαλληνιακή ελάτη | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κεφαλληνιακή ελάτη | ||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||
Abies cephalonica (Ελάτη η κεφαλληνιακή) Loudon | ||||||||||||||
Abies cephalonica
|
Ύψος |
15-25 μ.
|
Ανθοφορία |
Μάιος-Ιούνιος
|
Υψόμετρο ανάπτυξης |
650-1800 μ.
|
Χρώμα φυλλώματος |
Σκούρο πράσινο
|
Χρώμα κορμού |
Γκρίζο-καφέ
|
Έδαφος |
Βαθιά και υγρά εδάφη
|