Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι
νεκροταφείο στο κέντρο της Κρακοβίας στη Πολωνία From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι (πολωνικά: Cmentarz Rakowicki) είναι ιστορική νεκρόπολη και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς που βρίσκεται στην οδό Ρακοβίτσκα 26 στο κέντρο της Κρακοβίας, στην Πολωνία. Βρίσκεται στη συνοικία Στάρε Μιάστο, που σημαίνει «Παλιά Πόλη» – διαφορετική από την Παλιά Πόλη της Κρακοβίας που βρίσκεται νοτιότερα. Ιδρύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν η περιοχή ήταν μέρος της Αυστριακής Γαλικίας. Το νεκροταφείο επεκτάθηκε αρκετές φορές και σήμερα καλύπτει μια έκταση περίπου 42 εκταρίων. Πολλοί αξιόλογοι Κρακοβιανοί, ανάμεσά τους και οι γονείς του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄, είναι θαμμένοι εδώ.[2]
| Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι | |
|---|---|
| Cmentarz Rakowicki | |
 | |
 | |
| Είδος | κοιμητήριο |
| Διεύθυνση | 31-510 Kraków, ul. Rakowicka 26 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | |
| Διοικητική υπαγωγή | Κρακοβία |
| Χώρα | Πολωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 1803 |
| Ολοκλήρωση | 1803 |
| Προστασία | αμετακίνητο μνημείο[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι ιδρύθηκε το 1800-1802 σε ένα κτήμα στο χωριό Πρόντνικ Τσερβόνι, αρχικά σε μια έκταση μόλις 5,6 εκταρίων. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα μέσα Ιανουαρίου 1803. Το νέο νεκροταφείο δημιουργήθηκε σε σχέση με μια κυβερνητική απαγόρευση που σχετιζόταν με τη δημόσια υγεία για ταφές σε νεκροταφεία παλαιών εκκλησιών εντός της πόλης. Η γη αγοράστηκε για 1.150 ζλότι από το μοναστήρι των Αποσπασμένων Καρμελιτών της Τσέρνα και χτίστηκε με κεφάλαια από την πόλη και τα γύρω χωριά (συμπεριλαμβανομένων ορισμένων μελλοντικών συνοικιών της Κρακοβίας): Ρακοβίτσε, Πρόντνικ Τσερβόνι, Πρόντνικ Μπιάουι, Όλσας, Γκζεγκούσκι, Πιάσκι, Μπρονοβίτσε, Τσάρνα, Νόβα, Κροβόντζα και Καβιόρι, όπου όλα είχαν το δικαίωμα να θάψουν τους νεκρούς τους εκεί. Η πρώτη κηδεία έγινε στις 15 Ιανουαρίου 1803, με την ταφή μιας 18χρονης ονόματι Απολόνια από την οικογένεια Λουμποβιέτσκι.
Το 1807, σκάφτηκε το πρώτο πηγάδι και το 1812 χτίστηκε ο πρώτος μεγάλος σταυρός, που πληρώθηκε με εισφορές του δημοσίου. Το Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι διευρύνθηκε επανειλημμένα με τα χρόνια. Η πρώτη επέκταση ήρθε το 1836, όταν αγοράστηκε 100% περισσότερη γη από Καρμελίτες μοναχούς, για 5.000 ζλότι. Ο σχεδιασμός του νέου τμήματος του νεκροταφείου ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Κάρολ Ρ. Κρέμερ, επικεφαλής του τμήματος αστικών κατασκευών, ο οποίος του έδωσε τη μορφή πάρκου πόλης. Ο περιβάλλων τοίχος κατασκευάστηκε με τούβλα και πέτρες που προέρχονταν από την κατεδαφισμένη Εκκλησία των Αγίων Πάντων. Το νεόκτιστο νεκροταφείο ευλογήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1840. Το πρώτο παρεκκλήσι ανεγέρθηκε το 1862, 6 χρόνια μετά την έκδοση της αυστριακής άδειας. Το 1863, η πόλη αγόρασε περισσότερη γη από Καρμελίτες μοναχούς – και από τον Βαλέρι Ζεβούσκι – στη δυτική πλευρά του νεκροταφείου και έθαψε εκεί θύματα μιας επιδημίας του 1866. Το 1877, χτίστηκε το νέο διοικητικό κέντρο μαζί με το νεκροτομείο. Η επόμενη επέκταση έγινε 10 χρόνια αργότερα, το φθινόπωρο του 1886. Σε αυτό το νέο τμήμα, μεταξύ άλλων αξιόλογων, θάφτηκε εκεί ο εξέχων ζωγράφος Γιαν Ματέικο.[3]
Μεταξύ 1933 και 1934, το νεκροταφείο διευρύνθηκε στο βόρειο άκρο του, απέναντι από μια παλιά στρατιωτική βάση, με έναν δρόμο της πόλης να καλύπτεται. Το 1976, μπήκε τελικά στον κατάλογο των τοποθεσιών τοπικής κληρονομιάς και το 1979 ήταν το τελευταίο μέρος που επισκέφτηκε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ κατά την πρώτη του παπική επίσκεψη στις 2-10 Ιουνίου στην πατρίδα του.
.jpg)
Η νεκρόπολη είναι τόπος ταφής των απλών πολιτών της πόλης, καθώς και των εθνικών ηρώων: διάσημων συγγραφέων, επιστημόνων, εκπροσώπων ευγενών οικογενειών, αγωνιστών ανεξαρτησίας, πολιτικών και κοινωνικών ακτιβιστών, ηγετών και συμμετεχόντων πολωνικών κινημάτων και εξεγέρσεων για την ανεξαρτησία και βετεράνων των δύο Παγκοσμίων Πολέμων του 20ου αιώνα, μεταξύ άλλων. Το όνομα Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι προέρχεται από το όνομα της οδού Ρακοβίτσκα, που κάποτε ήταν ένας προαστιακός δρόμος που οδηγεί στο χωριό Ρακοβίτσε, 2 χλμ. μακριά.
Διάταξη
Μέσα στο νεκροταφείο, υπάρχουν ειδικά τμήματα που διατίθενται σε τάφους των συμμετεχόντων στις πολωνικές εθνικές εξεγέρσεις, όπως η Νοεμβριανή Εξέγερση, η Ιανουαριανή Εξέγερση και η Εξέγερση της Κρακοβίας. Εκεί θάβονται οι νεκροί του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένων των Πολωνών στρατιωτών που στρατολογήθηκαν και στους τρεις αυτοκρατορικούς στρατούς: Αυστριακό, Ρωσικό και Πρωσικό - οι περισσότεροι από τους οποίους πέθαναν στα τοπικά νοσοκομεία. Υπάρχουν μέλη των Πολωνικών Λεγεώνων, συμμετέχοντες στη 2η Ταξιαρχία των Λεγεώνων, εργάτες που σκοτώθηκαν στις απεργίες του 1936, νεκροί του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτών της Πολωνικής Εκστρατείας του Σεπτεμβρίου του 1939. Όλοι οι πιλότοι των Συμμάχων που καταρρίφθηκαν πάνω από την Πολωνία θάβονται εδώ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είχαν ταφεί αρχικά στη Βαρσοβία, μαζί με εκατοντάδες θύματα της Κοινοπολιτείας των Εθνών και αιχμαλώτους πολέμου που πέθαναν κατά τη γερμανική κατοχή. Οι τελευταίοι συγκεντρώθηκαν σε ένα τμήμα της Κοινοπολιτείας που περιείχε έναν Σταυρό της Θυσίας.[4][5] Πολωνοί παρτιζάνοι, θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων και Σοβιετικοί στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της αντιγερμανικής τους επίθεσης στην Κρακοβία το 1945, είναι θαμμένοι εδώ.[6][7] Η Επιτροπή Πολεμικών Τάφων της Κοινοπολιτείας διατηρεί τους τάφους της Κοινοπολιτείας.
Εθνική σημασία
Το νεκροταφείο είναι εθνικό μνημείο μεγάλης ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας. Οι επιλεγμένες ταφόπλακες και τα μαυσωλεία του είναι έργο γνωστών αρχιτεκτόνων, μεταξύ των οποίων, οι Τεόφιλ Ζεμπράφσκι, Φέλιξ Κσιονζάρσκι, Σουαβόμιρ Οντζιβόλσκι, Γιάκουμπ Στσεπκόφσκι, καθώς και γλύπτες όπως οι Κονστάντι Λάστσκα, Ταντέους Μουοτνίτσκι, Βάτσουαφ Σιμανόφσκι, Κάρολ Χουκάνα και άλλοι. Το 1981 ιδρύθηκε μια Δημόσια Επιτροπή για τη Διατήρηση της Κρακοβίας, με ειδική υποεπιτροπή για τη διάσωση των νεκροταφείων της Κρακοβίας και άλλων μνημείων περιφερειακής κληρονομιάς. Η επιτροπή διοργανώνει ετήσια συλλογή για την αποκατάσταση ιστορικών τάφων και ταφόπλακων. Οι εργασίες πραγματοποιούνται ταυτόχρονα στο Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι και στο Νέο Κοιμητήριο. Η επιτροπή διοργανώνει ετήσια εκδήλωση δωρεών, συγκεντρώνοντας κεφάλαια για την ανακαίνιση ιστορικών τάφων και δημόσιων μνημείων. Δημόσια κονδύλια χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση αφημένων τάφων χωρίς ιδιοκτήτες.
Ταφικό άγαλμα
Ταφικό άγαλμα
Οικογενειακός τάφος Λασότσκι
Οικογενειακός τάφος Ντίετλ
Παρεκκλήσι της Ανάστασης
Τάφος της Γιανίνα Γκαουόβα, άγαλμα του Γιούζεφ Γκοσουάφσκι
Μνημείο στα πολωνικά θύματα του κομμουνισμού
- Κοιμητήριο Ποβόνσκι
- Στρατιωτικό Κοιμητήριο Ποβόνσκι
- Κοιμητήριο Λιτσάκιβσκι
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
