Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας
βασιλιάς της Ελλάδας (1964-1973) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κωνσταντίνος Β΄ (Αθήνα, 2 Ιουνίου 1940 – 10 Ιανουαρίου 2023) ήταν ο τελευταίος Βασιλιάς των Ελλήνων. Βασίλευσε από το 1964 έως το 1973, όταν επί του καθεστώτος της δικτατορίας των Συνταγματαρχών καταργήθηκε η βασιλεία, απόφαση που επιβεβαιώθηκε με ένα νόθο δημοψήφισμα. Μετά την πτώση της δικτατορίας, διεξήχθη εκ νέου δημοψήφισμα το 1974, στο οποίο επικράτησε η αβασίλευτη δημοκρατία ως μορφή του πολιτεύματος. Ο Κωνσταντίνος αναγνώρισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος,[1] αλλά τα χρόνια που ακολούθησαν αναμίχθηκε σε συνωμοτικές κινήσεις για την πραξικοπηματική ανατροπή του.[2]
Κωνσταντίνος Β΄ | |
---|---|
Ο Κωνσταντίνος το 1987 | |
Περίοδος | 6 Μαρτίου 1964 – 1 Ιουνίου 1973 |
Στέψη | 6 Μαρτίου 1964 Παλαιά και Νέα Ανάκτορα, Αθήνα |
Προκάτοχος | Παύλος |
Διάδοχος | Κατάργηση της βασιλείας * Γεώργιος Παπαδόπουλος (ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας) |
Περίοδος | 20 Φεβρουαρίου 1964 – 6 Μαρτίου 1964 |
Περίοδος | 6 Μαρτίου 1964 - 10 Ιανουαρίου 2023 |
Διάδοχος | Παύλος |
Γέννηση | 2 Ιουνίου 1940 (1940-06-02) Ανάκτορα Ψυχικού, Αθήνα |
Θάνατος | 10 Ιανουαρίου 2023 (82 ετών) Νοσοκομείο Υγεία, Αθήνα |
Τόπος ταφής | Βασιλικό Κοιμητήριο, Ανάκτορα Τατοΐου |
Σύζυγος | Άννα-Μαρία της Ελλάδας (ν. 1964) |
Επίγονοι | Αλεξία Παύλος Νικόλαος Θεοδώρα Φίλιππος |
Οίκος | Γκλύξμπουργκ |
Πατέρας | Παύλος Α΄ της Ελλάδας |
Μητέρα | Φρειδερίκη της Ελλάδας |
Θρησκεία | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Υπογραφή | |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ολυμπιακό μετάλλιο | ||
---|---|---|
Ιστιοπλοΐα Ανδρών | ||
Χώρα συμμετοχής: Ελλάδα | ||
Χρυσό | Ρώμη 1960 | κατηγορία Ντράγκον |
Διαδέχτηκε τον πατέρα του Βασιλιά Παύλο και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα πολιτικά γεγονότα που οδήγησαν στην επιβολή της δικτατορίας με σημαντικότερη την εμπλοκή του στα γεγονότα της Αποστασίας, όταν συγκρούστηκε με τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, με αποτέλεσμα την παραίτηση του τελευταίου. Μετά την επιβολή της χούντας, τον Απριλίο του 1967, όρκισε την κυβέρνηση των δικτατόρων. Τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους οργάνωσε αντικίνημα κατά της δικτατορίας το οποίο απέτυχε, οπότε διέφυγε με την οικογένειά του στο εξωτερικό, αρχικά στην Ιταλία και μετά στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου εγκαταστάθηκε. Από το 2013 ζούσε μόνιμα στην Ελλάδα όπου και πέθανε.[3]
Για χρόνια διαρκούσε η εκκρεμότητα με το ελληνικό κράτος για τη βασιλική περιουσία και την ελληνική υπηκοότητα. Το περιουσιακό ρυθμίστηκε με νόμο το 1992 που ακυρώθηκε το 1994 ενώ τότε τού αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα και τού ζητήθηκε ρητή και ανεπιφύλακτη δήλωση σεβασμού στο Σύνταγμα της Ελλάδας, αποδοχής και αναγνώρισης του πολιτεύματος, παραίτηση από κάθε είδους διεκδικήσεις και δήλωση επωνύμου προκειμένου να παραλάβει στοιχεία ταυτότητας.[4] Ο Κωνσταντίνος προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά του ελληνικού κράτους ζητώντας αποζημίωση ύψους περίπου 500 εκατομμυρίων ευρώ για τη βασιλική περιουσία. Ύστερα από μακρά νομική μάχη, το ΕΔΑΔ επιδίκασε αποζημίωση σε αυτόν και στους άλλους δύο προσφεύγοντες 13,7 εκατομμύρια ευρώ.[5]
Ο Κωνσταντίνος ήταν χρυσός ολυμπιονίκης στην ιστιοπλοΐα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960 στη Ρώμη, πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (1955-1964) και μέλος, αργότερα επίτιμο, της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.