Κώνστας Β΄
Βυζαντινός αυτοκράτορας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κώνστας Β' (7 Νοεμβρίου 630 - 15 Σεπτεμβρίου 668), αποκαλούμενος και ως Πωγωνάτος (δηλαδή γενειοφόρος λόγω της ασυνήθιστα τεράστιας για την εποχή του γενειάδας)[1][2], ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 641 έως το 668. Γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Γ' και της Γρηγορίας, ανέβηκε στον θρόνο στην ηλικία των 11 ετών, μετά την ανατροπή του προκατόχου του Ηρακλεωνά, ετεροθαλούς αδελφού του πατέρα του, και της μητέρας του της Μαρτίνας οι οποίοι ακρωτηριάστηκαν (στον Ηρακλεωνά κόπηκε η μύτη ενώ στη μητέρα του η γλώσσα). Υπήρξε ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας που χρησιμοποίησε το αξίωμα του Ύπατου, το αξίωμα εξακολουθούσε να υπάρχει τυπικά μέχρι την εποχή που βασίλευσε ο Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός (896 - 912).[3][4][5]
Κώνστας Β΄ | |
---|---|
Εξάγραμμο τού Κώνστα Β΄ την περίοδο συμβασιλείας με τον γιο του Κωνσταντίνο Δ΄ (654-668): σταυρός με κεραίες στα άκρα, επί σφαίρας. Βάση τριών βαθμίδων. Επιγραφή: DEUS ADIUTA (βοηθά) ROMANIS. | |
Περίοδος | 641 – 668 |
Προκάτοχος | Ηρακλεωνάς |
Διάδοχος | Κωνσταντίνος Δ΄ |
Γέννηση | 7 Νοεμβρίου 630 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 15 Σεπτεμβρίου 668 (38 ετών) Συρακούσες |
Σύζυγος | Φαύστα |
Επίγονοι | Κωνσταντίνος Δ΄ Τιβέριος Ηράκλειος |
Οίκος | Δυναστεία του Ηρακλείου |
Πατέρας | Κωνσταντίνος Γ΄ |
Μητέρα | Γρηγορία |
Θρησκεία | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |