Λαοδάμας ο Θηβαίος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Λαοδάμας αναφέρεται κυρίως ο γιος του Ετεοκλή και βασιλιάς των Θηβών κατά τον Πόλεμο των Επιγόνων. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι μετά τον θάνατο του Ετεοκλή ο Κρέοντας ανέλαβε την εξουσία ως κηδεμόνας του Λαοδάμαντα. Σύμφωνα με μία εκδοχή, ο Λαοδάμας πολέμησε προσωπικά κατά των Επιγόνων και σκότωσε τον Αιγιαλέα, αλλά σκοτώθηκε και ο ίδιος από τον Αλκμέωνα. Κατά άλλη εκδοχή όμως, ο Λαοδάμας επέζησε του πολέμου αυτού και μετά την πτώση των Θηβών πήρε μαζί του όσους ήθελε από τους Θηβαίους και την επόμενη νύχτα ανεχώρησε προς την Ιλλυρία ή προς την Εστιαία. Η ομάδα αυτή διαχωρίσθηκε και το ένα τμήμα της, με επικεφαλής τον ίδιο τον Λαοδάμαντα, έφθασε στη Θεσσαλία, όπου κατέλαβε ένα βουνό, την Ομόλη.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Λαοδάμας ο Θηβαίος | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Ετεοκλής[1] |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | war of the Epigoni |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | βασιλιάς της Θήβας |
δεδομένα |
Μία μεμονωμένη παράδοση αναφέρει ότι ο Λαοδάμας έκαψε ζωντανές την Αντιγόνη και την Ισμήνη μέσα στο ιερό της Ήρας, όπου είχαν καταφύγει μετά την ανακάλυψη της ταφής του Πολυνείκη από αυτές.