From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Λουδοβίκος ο Νεότερος ή Λουδοβίκος Γ΄ (γερμανικά: Ludwig III., 830/835 - 20 Ιανουαρίου 882) από τη Δυναστεία των Καρολιδών ήταν Βασιλιάς της Σαξονίας (876 - 882), Βασιλιάς της Βαυαρίας, Βασιλιάς της Λοθαριγγίας και Δούκας της Σουαβίας (880 - 882). Ο Λουδοβίκος ήταν δεύτερος γιος του Λουδοβίκου Β΄ του Γερμανικού και της Χέμμα.[8] Διαδέχθηκε τον πατέρα του στη Σαξονία (28 Αυγούστου 876) και τον μεγαλύτερο αδελφό του Καρλομάνο στη Βαυαρία. Πέθανε (882) και τον διαδέχθηκε σε όλες τις περιοχές που κυβερνούσε στην Ανατολική Φραγκία ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος ο Παχύς που ήταν ήδη βασιλιάς στην Ιταλία και Αυτοκράτορας.
Λουδοβίκος ο Νεότερος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 835 (περίπου)[1] |
Θάνατος | 20 Ιανουαρίου 882[1] Φραγκφούρτη[2] |
Αιτία θανάτου | νόσος |
Τόπος ταφής | Αββαείο του Λορς |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Παλαιά άνω γερμανική γλώσσα[3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης[1] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Λιουτγκάρδη της Σαξονίας[4] |
Τέκνα | Ούγος της Σαξονίας[5] Λουδοβίκος[6] Χίλντεγκαρντ[6] |
Γονείς | Λουδοβίκος ο Γερμανικός και Χέμμα[1] |
Αδέλφια | Καρλομάγνος της Βαυαρίας[7] Κάρολος ο Παχύς[7] Χίλντεγκαρντ, ηγουμένη του Φράουμυνστερ[7] Ίρμγκαρντ του Κίεμζε[7] Μπέρθα[7] Γκιζέλα[7] Verona of Leefdaal Veronus of Lembeek |
Οικογένεια | Δυναστεία των Καρολιδών[1] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | king of East Francia (876–882) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Στη νεότητα του (858 - 862) ενεπλάκη σε στρατιωτικές εκστρατείες εναντίον των Οβοτριτών.[9] Οι ευγενείς της Ακουιτανίας που επαναστάτησαν εναντίον του Καρόλου του Φαλακρού και του Πεπίνου Β΄ της Ακουιτανίας, ο πατέρας του και ο Κάρολος του Μάιντς τον έπεισαν να προχωρήσει σε εκστρατεία με στόχο να στεφτεί βασιλιάς της Ιταλίας. Ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος βάδισε με τον στρατό του μέχρι τη Λιμόζ και στη συνέχεια επέστρεψε πίσω. Με την επιστροφή του απαρνήθηκε τους στενούς δεσμούς που είχε με τους υπόλοιπους ευγενείς των Ανατολικών Φράγκων και προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί από τον πατέρα του. Αρραβωνιάστηκε την κόρη του κόμητος Αδαλάρδου (865), ο Λουδοβίκος και ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος ο Παχύς προχώρησαν σε επανάσταση εναντίον του πατέρα τους. Η επανάσταση ήταν σύντομη, τα αδέλφια συμφιλιώθηκαν με τον πατέρα τους την ίδια χρονιά, Ο Λουδοβίκος αποφάσισε να μοιράσει τις περιοχές που κυβερνούσε στους τρεις γιους του. Ο Καρλομάνος δέχτηκε τη Βαυαρία (864), ο Λουδοβίκος δέχτηκε τη Σαξονία, τη Θουριγγία και τη Φραγκονία, ο μικρότερος γιος Κάρολος δέχτηκε την Αλαμανία και τη Ραιτία. Ο Λουδοβίκος ο Νεότερος παντρεύτηκε στο Ασάφενμπουργκ τη Λιουτγάρδη της Σαξονίας κόρη του Λιούντολφ της Σαξονίας (869). Η Λιουτγάρδη ήταν γυναίκα και πολύ φιλόδοξη έπεισε ξανά τον σύζυγο της να επαναστατήσει άλλες δύο φορές εναντίον του πατέρα του (871, 873), συμφιλιώθηκε ωστόσο γρήγορα και τις δύο φορές.
Με τον θάνατο του πατέρα του (876) ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος κληρονόμησε τα βασίλεια που αντιστοιχούσαν στο μερίδιο του, πήρε τον τίτλο του "βασιλιά των Φράγκων" θεωρώντας τον εαυτό του ανώτερο από τους αδελφούς του. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός τάφηκε στο Αβαείο του Λορς που βρισκόταν στο δικό του βασίλειο, αυτό επιβεβαίωνε την ανωτερότητα του. Ο Λουδοβίκος Γ΄ με τα αδέλφια του κυβέρνησαν ανεξάρτητα και ειρηνικά, δεν συμμετείχαν σε εμφύλιους μεταξύ τους. Τη βασιλεία του Λουδοβίκου του Νεώτερου απείλησε ο θείος του Κάρολος ο Φαλακρός, προσπάθησε να κατακτήσει ανατολικά τμήματα στη Λοθαριγγία και μπόρεσε γρήγορα να αποκτήσει υπεροχή απέναντι στον ανεψιό του. Ο Λουδοβίκος επιτέθηκε με στρατό στο Άντερναχ (8 Οκτωβρίου 876), νίκησε τον πολύ μεγαλύτερο στρατό του οικοδεσπότη του στη Δυτική Φραγκία. Ο στρατός των Ανατολικών Φράγκων υπερείχε σημαντικά σε υλικό και τακτική, ο νεαρός βασιλιάς έντυσε τους στρατιώτες του με λευκές στολές στη μορφή των πνευμάτων.
Μετά τη μεγάλη νίκη τα τρία αδέλφια συναντήθηκαν τον Νοέμβριο στο Νέρντλινγκεν για να συζητήσουν την κληρονομιά του πατέρα τους και να πάρουν όρκους συμμαχίας. Το σχέδιο τους είχε ξεκινήσει το 865, επικυρώθηκε από τον ίδιο τον Λουδοβίκο τον Γερμανικό παρά το γεγονός ότι οι γιοι του είχαν επαναστατήσει εναντίον του (872). Ο Καρλομάνος δέχτηκε τη Βαυαρία, ο Κάρολος τη Σουαβία και ο Λουδοβίκος τη Σαξονία και τη Θουριγγία. Την περίοδο της βασιλείας του έμεινε γνωστός από τους ιστορικούς ως "βασιλεύς της Σαξονίας" παρά το γεγονός ότι δεν επισκέφτηκε ποτέ την περιοχή η οποία ανήκε στην επικράτεια του. Τα αδέλφια συγκεντρώθηκαν στα τέλη του 877 για να συζητήσουν το θέμα της διοίκησης του ήμισυ της Λοθαριγγίας. Ο Καρλομάνος παραιτήθηκε από τα δικαιώματα του, τα άλλα δύο αδέλφια Λουδοβίκος και Κάρολος συναντήθηκαν ξανά τον Σεπτέμβριο του 878 στην Αλσατία για να διαιρέσουν το βασίλειο. Ο Καρλομάνος αχρηστεύτηκε από εγκεφαλικό επεισόδιο (879) και όρισε τον Λουδοβίκο κληρονόμο του στη Βαυαρία, την πραγματική κυβέρνηση ανέλαβε έναν χρόνο αργότερα με τον θάνατο του Καρλομάνου (880).
Με τον θάνατο του Καρόλου του Φαλακρού τον Νοέμβριο του 878 ο γιος και διάδοχος του Λουδοβίκος ο Τραυλός συμφώνησε με τον πρώτο ξάδελφο του Λουδοβίκο τον Νεότερο να σεβαστεί στο θέμα της διαδοχής ο ένας το βασίλειο του άλλου. Η συμφωνία παραβιάστηκε όταν πέθανε ο Λουδοβίκος ο Τραυλός τον Απρίλιο του 879, ένα τμήμα ευγενών στη Δυτική Φραγκία κάλεσε τον Λουδοβίκο τον Νεότερο να ανέβει στον θρόνο. Η σύζυγος του Λιουγάρδη τον πίεζε και εκείνη με τη σειρά της να αποδεχτεί την πρόσκληση των ευγενών και να επιτεθεί, ο Λουδοβίκος συμφώνησε. Ο στρατός του Λουδοβίκου έφτασε μέχρι το Βερντέν, όταν οι νέοι βασιλείς Λουδοβίκος Γ΄ της Γαλλίας και Καρλομάνος Β΄ του παραχώρησαν το μερίδιο τους στη Λοθαριγγία ο Λουδοβίκος συμφώνησε. Η Συνθήκη του Ριμπεμόν που υπέγραψαν τον Φεβρουάριο του 880 κοντά στο Σεν-Κεντέν καθόρισε τα όρια των δύο βασιλείων, θα διατηρηθούν μέχρι τον 14ο αιώνα.
Σε αντίθεση με τον πατέρα του ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος δεν ήρθε σε σύγκρουση με την αριστοκρατία, φρόντισε να κάνει γαμήλιες συμμαχίες με πανίσχυρες οικογένειες όπως ο Οίκος των Οθωνιδών, συγγενείς της συζύγου του που έβγαλε βασιλείς και αυτοκράτορες. Ο Λουδοβίκος έμενε τον περισσότερο χρόνο στη Ρηνανία αποφεύγοντας τη Σαξονία και τα ανατολικά σύνορα, τη Βαυαρία επισκέφτηκε δυο φορές, τη διακυβέρνηση ασκούσε ο ανεψιός του και νόθος γιος του Καρλομάνου Αρνούλφος της Καρινθίας.[10] Το καλοκαίρι του 879 οι Βίκινγκ επιτέθηκαν στους Φράγκους, το βασίλειο του Λουδοβίκου υπέστη πολύ σκληρότερα πλήγματα από τη Δυτική Φραγκία. Τον Φεβρουάριο του 880 ο Λουδοβίκος νίκησε έναν στρατό Βίκινγκ στο Σαρλερουά, στη μάχη όμως έπεσε ο γιος του Ούγος.[11] Την ίδια χρονιά νίκησε έναν στρατό Βίκινγκ στο Σουκούρτ, τους έδιωξε από τα βασιλικά ανάκτορα στο Ναϊμέχεν που είχαν καταλάβει.[12] Τον ίδιο μήνα ο κουνιάδος του Μπρούνο της Σαξονίας συνετρίβη στο Αμβούργο, στη μάχη έπεσαν ο ίδιος ο Μπρούνο και πολλοί άλλοι ευγενείς.
Ο Λουδοβίκος ο Νεότερος αρρώστησε (881) και πέθανε στη Φραγκφούρτη (20 Ιανουαρίου 882), τάφηκε δίπλα από τον πατέρα του στο Αββαείο του Λορς. Η σύζυγος του Λιουτγάρδη της Σαξονίας έκανε έναν γιο τον Λουδοβίκο (877 - 879) που πέθανε από πτώση από το παράθυρο των ανακτόρων και μια κόρη τη Χίλντεγκαρντ (878 - 895). Ο Λουδοβίκος είχε επίσης άλλον έναν νόθο γιο τον Ούγο (855 - 880). Δεν άφησε διάδοχο και τον κληρονόμησε ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος ο παχύς που ένωσε το βασίλειο των Ανατολικών Φράγκων. Η Χίλντεγκαρντ αργότερα ενώθηκε με κάποιον Βαυαρό μεγιστάνα εναντίον του Αρνούλφου της Καρινθίας και καθαιρέθηκε (895).
Νυμφεύτηκε τη Λιουτγάρδη των Οθωνιδών, κόρη του Λιούντολφ δούκα της Σαξονίας και είχε τέκνα:
Από μία μη νόμιμη σχέση είχε φυσικά τέκνα:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.