Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ
Γερμανοαμερικανίδα θεωρητική φυσικός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ (Maria Goeppert-Mayer, 28 Ιουνίου 1906 – 20 Φεβρουαρίου 1972) ήταν Γερμανοαμερικανίδα θεωρητική φυσικός που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1963 για την ανάπτυξη του προτύπου των φλοιών για τους ατομικούς πυρήνες. Υπήρξε η δεύτερη γυναίκα κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Φυσικής στην ιστορία μετά τη Μαρία Κιουρί.
Από την έρευνα της διδακτορικής διατριβής της για τη δυνατότητα ταυτόχρονης απορροφήσεως δύο φωτονίων από άτομα, που βεβαιώθηκε πειραματικά μόνο μετά την εφεύρεση των συσκευών λέιζερ, η μονάδα για τη διατομή απορροφήσεως δύο φωτονίων ονομάσθηκε «μονάδα Goeppert Mayer (GM)».
Στη Γερμανία η Γκέπερτ γνώρισε τον Αμερικανό χημικό Τζόζεφ Ε. Μάγιερ, τον παντρεύτηκε και σταδιοδρόμησε στις ΗΠΑ. Μετά από μία ερευνητική δημοσίευση-σταθμό πάνω στη διπλή διάσπαση βήτα, βρέθηκε σε μία άμισθη θέση βοηθού στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, από όπου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάσθηκε στο Πρόγραμμα Μανχάταν και με τον Έντουαρντ Τέλερ στο Εργαστήριο του Λος Άλαμος. Το 1960 διορίσθηκε καθηγήτρια της φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο