Μνημονικός κανόνας
εκπαιδευτική τεχνική που βοηθάει στην διατήρηση πληροφοριών στο νου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο μνημονικός κανόνας είναι οποιαδήποτε τεχνική (ή μέθοδος) που βοηθά στη διατήρηση ή στην εύκολη ανάκτηση μιας πληροφορίας. Ο μνημονικός κανόνας στόχο έχει να μεταφράσει τις πληροφορίες σε μια μορφή που ο εγκέφαλος μπορεί να διατηρήσει ευκολότερα και καλύτερα. Ακόμη και η διαδικασία της εκμάθησης του κανόνα, μπορεί να βοηθήσει στη μεταφορά των πληροφοριών στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Συνήθως οι μνημονικοί κανόνες συναντώνται για λίστες ή μαθηματικούς τύπους, σε προφορική μορφή όπως σύντομα ποιήματα, αρκτικόλεξα, ή φράσεις που θυμόμαστε ευκολότερα. Μνημονικοί κανόνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για άλλους τύπους των πληροφοριών, με οπτική ή κιναισθητική μορφή.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν, στη χημεία η φράση ΠαΒε Να ΡωΤάς, για την καταστατική εξίσωση των ιδανικών αερίων και στη φυσική ο κανόνας του δεξιού χεριού.
Ο μνημονικός στην Αρχαία Ελλάδα σχετίζεται με τη Μνημοσύνη, τη θεότητα για την προσωποποίηση της μνήμης. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι διέκριναν δύο τύπους μνήμης: τη «φυσική» μνήμη και την «τεχνητή». Η πρώτη είναι έμφυτη και είναι αυτή που χρησιμοποιούμε αυτόματα και χωρίς να σκεφτόμαστε, ενώ αντιθέτως η τεχνητή μνήμη πρέπει να αναπτυχθεί μέσα από την εκμάθηση και τη χρήση μιας ποικιλίας μνημονικών τεχνικών.
Μνημονικές τεχνικές ή μέθοδοι χρησιμοποιούνται και για τη βελτίωση ή την υποβοήθηση της μνήμης. Βοηθούν στην ανάκτηση πληροφοριών που είναι ήδη αποθηκευμένες στη μακροπρόθεσμη μνήμη, ώστε να κάνουν την απομνημόνευση νέων πληροφοριών ευκολότερη.[1]