From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Νήσοι Ντιέγκο Ραμίρεζ (ισπανικά: Islas Diego Ramírez, προφέρεται Ίσλας Ντιέγκο Ραμίρες) είναι ένα σύνολο μικρών υπο-ανταρκτικών νησιών και νησίδων, που βρίσκονται στα νοτιοανατολικά του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού, στο βορειοδυτικό άκρο του Πορθμού του Ντρέικ και 105 χλμ. δυτικά-νοτιοδυτικά του Ακρωτηρίου Χορν. Το αρχιπέλαγος διοικητικά ανήκει στον Δήμο Ακρωτηρίου Χορν (Cabo de Hornos (comuna)) της Χιλιανής Επαρχίας της Ανταρκτικής (Provincia Antártica Chilena), η οποία με τη σειρά της αποτελεί τμήμα της Περιοχής Μαγαγιάνες και της Χιλιανής Ανταρκτικής, στη Χιλή.
Μερική άποψη των νήσων Ντιέγκο Ραμίρεζ | |
Γεωγραφία | |
---|---|
Συντεταγμένες | 56°29′S 68°44′W |
Κύρια νησιά | Νήσος Μπαρτολομέ, Νήσος Γκονζάλο |
Χώρα | |
Περιοχή | Περιοχή XII του Μαγαγιάνες και η Χιλιανή Ανταρκτική |
Επαρχία | Χιλιανή Επαρχία της Ανταρκτικής |
Δήμος | Ακρωτήριο Χορν |
Σχετικά πολυμέσα |
Τα νησιά εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στις 12 Φεβρουαρίου 1619 από την αποστολή Γκαρσία δε Νοδάλ (García de Nodal) και ονομάστηκαν Ντιέγκο Ραμίρεζ προς τιμή του Ισπανού κοσμογράφου και πλοηγού της αποστολής, τον Ντιέγκο Ραμίρεζ δε Αρελάνο (Diego Ramírez de Arellano).
Θεωρούνταν το νοτιότερο σημείο της Γης για 156 χρόνια, μέχρι την ανακάλυψη των Νοτίων Νήσων Σάντουιτς (Islas Sandwich del Sur) το 1775. Ωστόσο, αποτελούν τον νοτιότερο γεωλογικό σχηματισμό της νοτιοαμερικανικής υφαλοκρηπίδας.
Στα νησιά Ντιέγκο Ραμίρεζ, το Ναυτικό της Χιλής εγκατέστησε το 1951 έναν μετεωρολογικό σταθμό επάνω από τον ορμίσκο Καλέτα Κονδέλ (Caleta Condell), στη βορειοανατολική πλευρά της Νήσου Γκονζάλο (Isla Gonzalo). Ο σταθμός δεν λειτουργεί από το 1998. Όλος ο εξοπλισμός αφαιρέθηκε.[1][2][3]
Το αρχιπέλαγος περιλαμβάνεται επίσημα από το 2019 ως προστατευόμενη περιοχή, για τη βιοπολιτισμική διατήρησή του, με την ονομασία «Θαλάσσιο Πάρκο Νήσων Ντιέγκο Ραμίρεζ-Πάσο Ντρέικ» (PM Diego Ramírez), το οποίο προστατεύει 144.390,6 τ.χλμ.[4]
Οι Νήσοι Ντιέγκο Ραμίρεζ βρίσκονται περίπου 105 χλμ. (65 μίλια) δυτικά-νοτιοδυτικά του Ακρωτηρίου Χορν και 93 χλμ. (58 μίλια) νότια-νοτιοανατολικά των Νήσων Ιλδεφόνσο (Islas Ildefonso). Εκτείνονται περίπου 8 χλμ. (5 μίλια) με κατεύθυνση βορρά-νότου και καλύπτουν συνολικά λίγο περισσότερο από 1 τ.χλμ. επιφάνειας.
Το αρχιπέλαγος αποτελείται από 2 συστάδες νησιών και νησίδων, τη Βόρεια ομάδα και τη Νότια ομάδα, οι οποίες περιλαμβάνουν πολυάριθμα μικρότερα νησιά και νησίδες. Οι δύο αυτές συστάδες χωρίζονται από έναν πορθμό πλάτους περίπου 3 χιλιομέτρων:
Οι ακτές των νησιών είναι αρκετά απότομες.
Οι Νήσοι Ντιέγκο Ραμίρεζ έχουν κλίμα τούνδρας (ET) με άφθονες βροχοπτώσεις. Οι θερμοκρασίες παραμένουν ψυχρές έως χαμηλές καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Όπως συμβαίνει γενικά σε αυτά τα υποανταρκτικά γεωγραφικά πλάτη, φυσούν ισχυροί και σταθεροί δυτικοί άνεμοι.
Κλιματικά δεδομένα Νήσοι Ντιέγκο Ραμίρεζ (Νήσος Γκονζάλο) 42 μ ΜΣΘ (1981–2010 κανονικά) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Μήνας | Ιαν | Φεβ | Μάρ | Απρ | Μάι | Ιούν | Ιούλ | Αύγ | Σεπ | Οκτ | Νοε | Δεκ | Έτος |
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) | 20.0 | 19.4 | 21.3 | 19.3 | 13.0 | 15.5 | 14.0 | 13.0 | 14.0 | 14.0 | 16.0 | 19.6 | 21,3 |
Μέση Μέγιστη °C (°F) | 9.5 | 9.8 | 9.2 | 8.0 | 6.6 | 5.5 | 5.3 | 5.4 | 6.1 | 6.7 | 7.6 | 8.7 | 7,37 |
Μέση Μηνιαία °C (°F) | 7.6 | 7.9 | 7.2 | 6.1 | 4.8 | 3.7 | 3.5 | 3.5 | 4.1 | 4.8 | 5.7 | 6.7 | 5,47 |
Μέση Ελάχιστη °C (°F) | 5.6 | 5.9 | 5.1 | 4.2 | 2.9 | 1.9 | 1.6 | 1.5 | 2.1 | 2.9 | 3.6 | 4.7 | 3,50 |
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) | −3 | −2 | −3 | −4.2 | −5 | −8 | −7 | −9 | −6.8 | −4 | −3.4 | −3.8 | −9 |
Υετός mm (ίντσες) | 136,8 | 96,4 | 111 | 122,9 | 114,1 | 90,6 | 89,4 | 93,6 | 76,6 | 114,2 | 114,5 | 102 | 1,262,1 |
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων | 21.30 | 17.68 | 18.92 | 17.50 | 16.29 | 15.71 | 17.41 | 17.96 | 15.76 | 19.01 | 20.41 | 18.84 | 216,79 |
Πηγή #1: Météo climat stats[5] | |||||||||||||
Πηγή #2: Météo Climat[6] |
Η χλωρίδα του αρχιπελάγους κυριαρχείται από ψηλά λιβάδια, με βοτανικούς σχηματισμούς που χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία των αγρωστωδών, το ύψος των οποίων κυμαίνεται από ένα έως δύο μέτρα. Τα νησιά καλύπτονται κυρίως με ποώδη βλάστηση, βρύα και λειχήνες.
Η ελάχιστη θερμοκρασία είναι υψηλότερη έως και 5 °C μέσα στα λιβάδια ή τους φλοιούς, λόγω μικρότερης έκθεσης στους ισχυρούς ανέμους, και παρέχουν καταφύγιο στα πουλιά που φωλιάζουν ή ζουν εκεί.
Στο υποθαλάσσιο περιβάλλον, αναπτύσσονται δάση από φαιοφύκη, όπως η Γιγάντια κέλπια Μακροκύστης (Macrocystis pyrifera), τα οποία δομούν και προστατεύουν έναν βιότοπο θαλάσσιας πανίδας για άλλα είδη, όπως τα ψάρια και οι θαλάσσιες ενυδρίδες.
Έχει υπολογιστεί ότι τα νησιά περιέχουν 200 εκτάρια βοσκοτόπων (tussok) και 40 εκτάρια παράκτιας ή παλίρροιας ζώνης.[7]
Οι Νήσοι Ντιέγκο Ραμίρεζ έχουν χαρακτηριστεί ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (ΣΠΠ) από την παγκόσμια οργάνωση BirdLife International για τους σημαντικούς πληθυσμούς αναπαραγωγής θαλασσίων πτηνών.[8]
Αποτελούν σημαντικό τόπο φωλεοποίησης για πολλά πουλιά των Νοτίων Θαλασσών. Αυτά περιλαμβάνουν αποικίες των Πιγκουίνου Μακαρόνι (Eudyptes chrysolophus) και Νότιου Πιγκουίνου Ροκχόπερ (Eudyptes chrysocome), των Γκριζοκέφαλου Άλμπατρος (Thalassarche chrysostoma), Ντροπαλού Άλμπατρος (Thalassarche cauta) και Άλμπατρος με μαύρο φρύδι (Thalassarche melanophris), του Μπλε Θαλασσοβάτη (Halobaena caerulea), και του ενδημικού Ραγιαδίτο (Aphrastura subantarctica), το οποίο αναγνωρίστηκε ως ένα νέο είδος χερσαίου πτηνού που κατοικεί στο αρχιπέλαγος Ντιέγκο Ραμίρεζ.[9]
Το θαλάσσιο περιβάλλον περιλαμβάνει πολλά είδη θαλάσσιων θηλαστικών, όπως δελφίνια και φάλαινες, υδρόβια και θαλάσσια πτηνά.[10]
Αποτελεί επίσης τόπο διαμονής και αναπαραγωγής της Γουνοφώκιας ή φώκιας Αρκτοκέφαλος (Arctocephalus australis) και του θαλάσσιου λέοντα Ωταρία (Otaria flavescens).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.