Ο Nασέρ αλ-Ντιν Σαχ[5], περσικά: ناصرالدینشاه قاجار, (16 Ιουλίου 1831 – 1 Μαΐου 1896) από τη δυναστεία των Κατζάρ, ήταν ο τέταρτος σάχης στο Ιράν των Κατζάρ από τις 5 Σεπτεμβρίου 1848 έως την 1η Μαΐου 1896, όταν δολοφονήθηκε. Ήταν γιος τού Moχάμαντ Σαχ Κατζάρ και της Mαλέκ Σαχ Χανούμ και ο τρίτος μακροβιότερος μονάρχης στην ιστορία τού Ιράν, μετά τον Σαπούρ Β΄ της δυναστείας των Σασανιδών και τον Tαχμάσπ Α΄ της δυναστείας των Σαφαβιδών. Ο Nασέρ αλ-Ντιν Σαχ είχε βασιλική εξουσία για σχεδόν 51 χρόνια.
Ήταν ο πρώτος σύγχρονος Πέρσης μονάρχης, που επισκέφτηκε επίσημα την Ευρώπη και έγραψε για τα ταξίδια του στα απομνημονεύματά του. Εκσυγχρονιστής, επέτρεψε την ίδρυση εφημερίδων στη χώρα και έκανε χρήση σύγχρονων μορφών τεχνολογίας, όπως τηλεγράφων, φωτογραφίας και επίσης σχεδίασε παραχωρήσεις για σιδηροδρομικές γραμμές και αρδευτικά έργα. Παρά τις εκσυγχρονιστικές του μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση, οι φορολογικές του μεταρρυθμίσεις καταχράστηκαν από άτομα στην εξουσία και η κυβέρνηση θεωρήθηκε διεφθαρμένη και ανίκανη να προστατεύσει τους απλούς πολίτες από την κακοποίηση της ανώτερης τάξης, που οδήγησε σε αυξανόμενα αντικυβερνητικά αισθήματα. Κατέληξε να δολοφονηθεί, όταν επισκεπτόταν ένα ιερό.
Αποτελεσματικότητα της πρώιμης διακυβέρνησής του
Το κράτος υπό τον Nασέρ αλ-Ντινn ήταν η αναγνωρισμένη κυβέρνηση τού Ιράν, αλλά η εξουσία του υπονομεύτηκε από τους τοπικούς ηγέτες των φυλών. Οι θρησκευτικοί ταγοί και οι αρχηγοί των φυλών είχαν αρκετή αυτονομία στις κοινότητές τους. Ο Nασέρ αλ-Ντιν δεν ήταν αποτελεσματικός στην εφαρμογή της εξουσίας επί τού λαού του. Οι τοπικές ομάδες είχαν τις δικές τους πολιτοφυλακές και πολλές φορές δεν υπάκουαν στους νόμους, που ψηφίζονταν από τη μοναρχία, αφού δεν είχαν την εξουσία να τους επιβάλουν. Ο λαός ακολουθούσε τα φετβά των ουλεμάδων αντί τού νόμου, που θεσπιζόταν από το κράτος. Όταν ο Nασέρ αλ-Ντιν ανέλαβε την εξουσία, ο στρατός του είχε μόλις 3.000 άνδρες, που ήταν σημαντικά μικρότερος από τους στρατούς υπό τους αρχηγούς των διαφόρων φυλών. Όταν το κράτος χρειαζόταν έναν κατάλληλο στρατό, προσλάμβανε τις ντόπιες πολιτοφυλακές. [6] Πριν από τις μεταρρυθμίσεις του, η κυβέρνηση τού Νασέρ είχε πολύ μικρή εξουσία στους υπηκόους τους και ακόμη και κατά τη διάρκεια των μεταρρυθμίσεων, αντιμετώπισαν περισσότερο έλεγχο ως προς την ικανότητά τους να εφαρμόσουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις με επιτυχία.
Διπλωματία και πόλεμοι
Μεταρρυθμίσεις
Υιοί
Πρίγκιπας Σολτάν Μαχμούντ Μιρζά (1847–1849) βαλί αχάντ της Περσίας, 1849
Πρίγκιπας Σολτάν Μοΐν εντ-Ντίν Μιρζά (1849 – 6 Νοεμβρίου 1856) βαλί αχάντ της Περσίας, 1849–56
Πρίγκιπας Σολτάν Μασούντ Μιρζά Ζελ-έ Σολτάν (5 Ιανουαρίου 1850 – 2 Ιουλίου 1918)
Πρίγκιπας Μοχάμαντ-Κασέμ Μιρζά (1850 – 29 Ιουνίου 1858) βαλί αχάντ της Περσίας, 1856-8
Window on an Era: A Qajar Royal Album . Επιλεγμένες φωτογραφίες από ιδιωτικό άλμπουμ του Nasser al-Din Shah, με εισαγωγή του Kaveh Golestan, Kargah
Mohammad-Reza Tahmasbpoor, History of Iranian Photography: Early Photography in Iran, Ιράν Ιρανοί Καλλιτέχνες, Kargah
Ιστορία της ιρανικής φωτογραφίας.Καρτ ποστάλ στην περίοδο Qajar , φωτογραφίες παρέχονται από τον Bahman Jalali, Ιρανοί καλλιτέχνες, Kargah .
Ιστορία της ιρανικής φωτογραφίας.Οι γυναίκες ως μοντέλο φωτογραφίας: Περίοδος Qajar , φωτογραφίες παρέχονται από τον Bahman Jalali, Ιρανοί καλλιτέχνες, Kargah .
Sir James William Redhouse, The Diary of HM the Shah of Persia κατά την περιοδεία του στην Ευρώπη το 1873 μ.Χ., A Verbatim Translation (John Murray, Λονδίνο, 1874), Internet Archive (Digitized by Robarts at University of Toronto ).
Sir Albert Houtum Schidler και Baron Louis de Norman, A Diary Kept by His Majesty the Shah of Persia κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Ευρώπη το 1878, στα αγγλικά (Richard Bentley & Son, Λονδίνο, 1879), Αρχείο Διαδικτύου (Digitized by Google).