Νικόλαος Υψηλάντης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Νικόλαος Υψηλάντης (Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία, 1796 – Οδησσός, Ρωσική Αυτοκρατορία, 1833) ήταν Έλληνας πρίγκηπας και αγωνιστής της Επανάστασης του 1821. Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη και της Ελισάβετ Βακαρέσκου (1768-1866) και αδελφός του αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρου, αλλά και του Δημήτριου, του Γεωργίου, του Γρηγορίου, της Αικατερίνης και της Μαρίας. Ο ίδιος ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρίας από το 1818[1].
Νικόλαος Υψηλάντης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1796 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 1833 Οδησσός |
Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Κωνσταντίνος Υψηλάντης και Ελισάβετ Υψηλάντη |
Αδέλφια | Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης Δημήτριος Υψηλάντης Γεώργιος Υψηλάντης Γρηγόριος Υψηλάντης Αικατερίνη Υψηλάντη Μαρία Υψηλάντη |
δεδομένα |
Ο Νικόλαος Υψηλάντης ηγήθηκε του σώματος του Ιερού Λόχου στη μάχη του Δραγατσανίου, κατά την οποία οι Έλληνες ηττήθηκαν, με αποτέλεσμα η επανάσταση στη Μολδοβλαχία να τερματισθεί άδοξα. Ο Ν. Υψηλάντης άφησε απομνημονεύματα, γραμμένα πρωτογενώς στη γαλλική γλώσσα[1].
Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι υπήρξε τέκτονας.[2][3]