Ντένις Χόπερ
Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης ταινιών / From Wikipedia, the free encyclopedia
O Ντένις Λι Χόπερ (17 Μαΐου 1936 – 29 Μαΐου 2010) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και φωτογράφος. Σπούδασε στο Actors Studio, έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση το 1954 και λίγο αργότερα εμφανίστηκε στην ταινία Ο γίγας (1956).Τα επόμενα χρόνια έγινε γνωστός στην τηλεόραση και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960 είχε εμφανιστεί σε αρκετές ταινίες, όπως Ο μεγάλος δραπέτης (1967) και Κρεμάστε τους ψηλά (1968). Ο Χόπερ άρχισε επίσης τη σημαντική του καριέρα στη φωτογραφία κατά τη δεκαετία του 1960.[33]
Ο Χόπερ έκανε το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης με την ταινία Ξένοιαστος καβαλάρης (Easy Rider) (1969), το σενάριο της οποίας έγραψε μαζί με τον συμπρωταγωνιστή του, Πίτερ Φόντα, και τον Τέρι Σάουδερν. Η ταινία χάρισε στον Χόπερ ένα βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (μαζί με τους Φόντα και Σάουδερν). Ο κινηματογραφικός κριτικός Μάθιου Χέιζ έγραψε: "καμία άλλη περσόνα δεν συμβολίζει καλύτερα τον χαμένο ιδεαλισμό της δεκαετίας του 1960 από τον Ντένις Χόπερ".
Μετά την αποτυχία της δεύτερης σκηνοθετικής του απόπειρας με την ταινία Η τελευταία ταινία (1971), δούλεψε σε διάφορες ανεξάρτητες και ξένες παραγωγές, όπως Mad Dog Morgan (1976) και Ένας Αμερικανός φίλος (1977). Έγινε διάσημος για τον ρόλο του ως Αμερικανού φωτορεπόρτερ στο Αποκάλυψη, τώρα! (1979). Το 1986, γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τις ερμηνείες του στα Μπλε βελούδο και Πάθος για το μπάσκετ. Για το τελευταίο, μάλιστα, προτάθηκε για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου.
Οι επόμενες δουλειές του Χόπερ περιλαμβάνουν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική σειρά Crash (2008–2009), που βασίστηκε στην ομώνυμη ταινία. Εμφανίστηκε σε τρεις ταινίες που κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό του:(Γ)λυκάκια (2010), The Last Film Festival (2016)[34] και The Other Side of the Wind (2018), η οποία είχε γυριστεί στις αρχές της δεκαετίας του 1970.[35]