Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν (Les Demoiselles d'Avignon, αρχικός τίτλος Το Πορνείο της Αβινιόν[1]), είναι μεγάλη ελαιογραφία η οποία δημιουργήθηκε από τον Ισπανό καλλιτέχνη Πάμπλο Πικάσο. Ο πίνακας ανήκει στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη και απεικονίζει πέντε γυμνές ιερόδουλες σε ένα πορνείο στην οδό ντ'Αβινιό, στη Βαρκελώνη. Κάθε μορφή απεικονίζεται με δυσαρμονικό συγκρουσιακό τρόπο και κανένας δεν είναι συμβατικά θηλυκός. Οι γυναίκες εμφανίζονται ελαφρώς επιθετικές και απεικονίζονται με γωνιώδη και εξαρθρωμένα σχήματα. Η μορφή στα αριστερά έχει χαρακτηριστικά προσώπου και φόρεμα αιγυπτιακού ή νοτιοασιατικού στυλ. Οι δύο διπλανές μορφές απεικονίζονται σε ιβηρικό ρυθμό της πατρίδας του Πικάσο, ενώ οι δύο στα δεξιά απεικονίζονται με χαρακτηριστικά που μοιάζουν με αφρικανικές μάσκες. Ο πρωτογονισμός που θυμίζουν αυτές οι μάσκες σύμφωνα με τον Πικάσο, τον παρακίνησαν να «δημιουργήσει ένα άκρως πρωτότυπο καλλιτεχνικό στυλ άγριας δύναμης».[2][3][4] Κριτικοί τέχνης έχουν επισημάνει την ομοιότητά του με τις Λουόμενες του Πωλ Σεζάν, το άγαλμα Οβιρί του Πωλ Γκωγκέν και Το άνοιγμα της Πέμπτης Σφραγίδας του Ελ Γκρέκο.
Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν | |
---|---|
Ονομασία | Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν |
Δημιουργός | Q5593 |
Έτος δημιουργίας | 1907 |
Είδος | Λάδι σε Καμβά |
Ύψος | 2,44 μ. |
Πλάτος | 2,34 μ. |
Πόλη | Νέα Υόρκη |
Μουσείο | Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης |
δεδομένα |
Οι Δεσποινίδες ήταν ένα επαναστατικό και αμφιλεγόμενο έργο. Η προσαρμογή του πρωτογονισμού και η εγκατάλειψη της προοπτικής υπέρ ενός επίπεδου, δυσδιάστατου πεδίου απεικόνισης σηματοδοτούν μια ραγδαία απομάκρυνση από την παραδοσιακή ευρωπαϊκή ζωγραφική. Το έργο προκάλεσε διαδεδομένο θυμό και διαφωνία, ακόμη και στους στενότερους φίλους του ζωγράφου. Ο Ανρί Ματίς θεωρούσε τον πίνακα ένα κακό αστείο, αλλά έμμεσα αντέδρασε σε αυτόν με το έργο του Λουόμενοι με μια χελώνα το 1908. Ο Ζωρζ Μπρακ είχε εκφράσει και αυτός τη δυσαρέσκειά του αρχικά, αλλά μελέτησε το έργο με μεγάλη προσοχή και η μετέπειτα φιλία και συνεργασία με τον Πικάσο οδήγησε στη γέννηση του κυβισμού.[5] Πλέον το έργο θεωρείται κομβικό στην ανάπτυξη τόσο του κυβισμού όσο και της σύγχρονης τέχνης.
Την εποχή της πρώτης έκθεσής του το 1916, ο πίνακας χαρακτηρίστηκε ανήθικος.[6] Ο πίνακας, ο οποίος ζωγραφίστηκαν στο ατελιέ του Πικάσο στο Μπατώ-Λαβουάρ στη Μονμάρτρη του Παρισιού, παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο κοινό στο Σαλόν ντ'Αντάν τον Ιούλιο του 1916, σε μία έκθεση η οποία διοργανώθηκε από τον ποιητή Αντρέ Σαλμόν. Ήταν σε εκείνη την έκθεση στην οποία ο πίνακας έλαβε το σημερινό του, λιγότερο σκανδαλώδες, όνομα, αντί του ονόματος που είχε επιλέξει ο Πικάσο, Το πορνείο της Αβινιόν (Le Bordel d'Avignon).[1][7][8]