Πήξη του αίματος
η μετατροπή του αίματος από υγρό σε στερεό / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η πήξη του αίματος είναι διαδικασία με την οποία το αίμα μετατρέπεται από υγρό σε γέλη, δημιουργώντας ένα θρόμβο. Πιθανόν οδηγήσει σε αιμόσταση, η οποία αποτελεί το τέλος της απώλειας αίματος από ένα τραυματισμένο αιμοφόρο αγγείο, και ακολουθείται από την επιδιόρθωση. Ο μηχανισμός της πήξης περιλαμβάνει την ενεργοποίηση, πρόσφυση και συσσώρευση αιμοπεταλίων, καθώς και εναπόθεση και ωρίμανση της ινικής.
Η πήξη ξεκινάει σχεδόν άμεσα μετά τον τραυματισμό του αιμοφόρου αγγείου, ο οποίος οδηγεί σε βλάβη του ενδοθηλίου, που επενδύει εσωτερικά το αγγείο. Η έκθεση του αίματος στον υπενδοθήλιο χώρο ξεκινάει με δύο διαδικασίες, αλλαγές στα αιμοπετάλιο και έκθεση του υπενδοθήλιου παράγοντα VII στο πλάσμα του αίματος, η οποία εν τέλει οδηγεί στον σχηματισμό ινικής. Τα αιμοπετάλιο σχηματίζουν άμεσα ένα δίκτυο στο σημείο τραυματισμού· αυτό είναι γνωστό ως πρωτογενής αιμόσταση. Η δευτερογενής αιμόσταση λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα, επιπλέον θρομβοτικοί παράγοντες πέρα του VII ενεργοποιούνται σε ένα καταρράκτη που οδηγεί στον σχηματισμό ινικής, η οποία ενισχύει το αιμοπεταλιακό βύσμα.[1]
Διαταραχές της πήξης μπορεί να οδηγήσουν προβλήματα αιμορραγίας, μωλώπων ή θρόμβωσης.[2]
Η πήξη είναι καλά διατηρημένη στους οργανισμούς. Σε όλα τα θηλαστικά, η πήξη περιλαμβάνει τόσο κυτταρικό (αιμοπετάλια) όσο και πρωτεϊνικό (παράγοντες πήξης) στοιχείο.[3] Έχει μελετηθεί εκτενέστερα και είναι καλύτερα κατανοητή στους ανθρώπους.[4]