Παλιά Πόλη της Κρακοβίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Παλιά Πόλη της Κρακοβίας είναι η ιστορική κεντρική περιοχή της Κρακοβίας στην Πολωνία.[1] Είναι μια από τις πιο διάσημες παλιές συνοικίες στην Πολωνία σήμερα και ήταν το κέντρο της πολιτικής ζωής της Πολωνίας από το 1038 έως ότου ο Βασιλιάς Σιγισμούνδος Γ΄ μετέφερε την αυλή του στη Βαρσοβία το 1596.
| Παλιά Πόλη της Κρακοβίας | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
 | |
| Χώρα μέλος |  Πολωνία |
| Τύπος | Πολιτισμικό |
| Κριτήρια | (iv) |
| Ταυτότητα | [ 29] |
| Περιοχή | Κρακοβία, Βοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας, Πολωνία |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1978 (2η συνεδρίαση) |
| Επεκτάσεις | 2010 |
Royal-Route.jpg)
Ολόκληρη η μεσαιωνική παλιά πόλη είναι από τις πρώτες τοποθεσίες που επελέγη στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, εγγεγραμμένη ως Ιστορικό Κέντρο της Κρακοβίας.[2][3] Η παλιά πόλη είναι επίσης ένα από τα επίσημα εθνικά ιστορικά μνημεία της Πολωνίας (Pomnik historii) που επιλέχθηκε στον πρώτο γύρο, όπως ορίστηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1994, και καταγράφηκε από το Συμβούλιο Εθνικής Κληρονομιάς της Πολωνίας.
Η Παλιά Πόλη είναι γνωστή στα πολωνικά ως Stare Miasto (Στάρε Μιάστο). Είναι μέρος της πρώτης διοικητικής περιφέρειας της πόλης που ονομάζεται επίσης «Stare Miasto», αν και καλύπτει μια ευρύτερη περιοχή από την ίδια την Παλιά Πόλη.
Η Μεσαιωνική Κρακοβία περιβαλλόταν από 3 χλμ αμυντικών τειχών με 46 πύργους και επτά κύριες εισόδους που οδηγούσαν μέσα από αυτά. Οι οχυρώσεις γύρω από την Παλιά Πόλη ανεγέρθηκαν κατά τη διάρκεια δύο αιώνων.[4] Το τρέχον αρχιτεκτονικό σχέδιο της Παλιάς Πόλης - της πόλης των εμπόρων του 13ου αιώνα - σχεδιάστηκε το 1257 μετά την καταστροφή της πόλης κατά τις εισβολές των Τάταρων το 1241 που ακολούθησαν τις επιδρομές του 1259 και απωθήθηκαν το 1287.[4] Η περιοχή διαθέτει την Κεντρική Πλατεία (Rynek Główny), τη μεγαλύτερη μεσαιωνική πλατεία σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη. Υπάρχουν πολλά ιστορικά ορόσημα στην περιοχή, όπως ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Kościół Mariacki), η Εκκλησία του Αγίου Αδαλβέρτου, η Εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, καθώς και άλλοι εθνικοί θησαυροί. Στο κέντρο της πλατείας, περιτριγυρισμένο από οικίσματα και κατοικίες ευγενών, βρίσκεται το αναγεννησιακό Σουκιενίτσε («Αίθουσα Υφασμάτων», σήμερα στεγάζει καταστήματα δώρων, εστιατόρια και πάγκους εμπόρων) με την Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης στον επάνω όροφο. Πλαισιώνεται από τον Πύργο του Δημαρχείου (Wieża ratuszowa).
Ολόκληρη η περιοχή διχοτομείται από τη Βασιλική Οδό, τη διαδρομή στέψης που διέσχιζαν οι Βασιλιάδες της Πολωνίας. Η διαδρομή ξεκινά από την Εκκλησία του Αγίου Φλοριανού έξω από τη βόρεια πλευρά των τειχών της παλιάς πόλης στο μεσαιωνικό προάστιο Κλέπας (Kleparz), περνά το Παρατηρητήριο της Κρακοβίας (Barbakan) που χτίστηκε το 1499 και εισέρχεται στην Παλιά Πόλη μέσω της Πύλης του Αγίου Φλοριανού. Κατεβαίνει την Οδό Φλοριάνσκα μέσω της Κεντρικής Πλατείας και ανεβαίνει στην οδό Γκρόντζκα στο Κάστρο Βάβελ, την πρώην έδρα της πολωνικής βασιλικής οικογένειας με θέα στον ποταμό Βιστούλα.
Κεντρική Πλατεία Αγοράς (άποψη από τον Καθερδικό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου)
Νυχτερινή άποψη του Κάστρου Βάβελ
Σαλπιγκτής που πάιζει το Χέιναου
Πωλητής obwarzanki krakowskie στην Παλιά Πόλη
Τον 19ο αιώνα τα περισσότερα οχυρώματα της Παλιάς Πόλης κατεδαφίστηκαν.[4] Η τάφρος που περιβάλλει τους τοίχους γεμίστηκε και μετατράπηκε σε μια πράσινη ζώνη γνωστή ως Πάρκο Πλάντι.
Η πρώτη αναφορά στην Κρακοβία χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 9ου αιώνα. Στα τέλη του 10ου αιώνα η πόλη ενσωματώθηκε στο πολωνικό κράτος υπό την κυριαρχία του Οίκου των Πιαστ. Το επισκοπάτο απονεμήθηκε στην Κρακοβία το 1000 και εκείνη την εποχή, έγινε η κατοικία των Πολωνών βασιλιάδων για τους επόμενους αιώνες. Η ιστορία της παλιάς πόλης της Κρακοβίας περιστρέφεται κυρίως γύρω από την περιοχή της Παλιάς Πόλης του σήμερα. Εδώ, τα ρεγκαλία αποθηκεύονταν και, στον πρώιμο Μεσαίωνα, ανεγέρθηκε ένα καθεδρικό σχολείο.
Γύρω στο 700 μ.Χ., οι τοπικές φυλές ξεκίνησαν τη διαδικασία σχηματισμού του Κράτους Βιστούλων, καθώς ενώθηκαν μεταξύ τους. Πολυάριθμα ερείπια από ένα άλλοτε τεράστιο ανάχωμα γης που περιβάλλει τον Λόφο Βάβελ έχουν επιζήσει μέχρι σήμερα. Ένα σεντούκι με 4.200 σιδερένια τσεκούρια βάρους περίπου 4 τόνων βρέθηκε σε υπόγειο ενός σπιτιού στην οδό Κανονίτσνα 19. Αυτά τα τσεκούρια ήταν κοινώς γνωστά με το όνομα «płacidłos» («πουατσίντουος») που είναι μια λέξη που προέρχεται από το πολωνικό ρήμα «płacić», δηλ. πληρώνω. Τα τσεκούρια ήταν ένα κύριο νόμιμο χρήμα στο γειτονικό κράτος της Μεγάλης Μοραβίας. Η αξία του σεντουκιού θησαυρού είναι η μεγαλύτερη που έχει ανακαλυφθεί μέχρι τώρα και μαρτυρά τον σημαντικό πλούτο και δύναμη της Κρακοβίας στην περιοχή. Στους πρόποδες του Βάβελ, στον τόπο όπου τώρα βρίσκονται οι Κανονίτσνα, Γκρόντζκα και άλλοι γειτονικοί δρόμοι, βρέθηκαν λείψανα ενός οικισμού Βιστούλων που ονομάζεται Okół (Όκουου). Αυτός ο οικισμός, οι αρχές του οποίου μπορούν να χρονολογηθούν τουλάχιστον στις αρχές του 9ου αιώνα, περικυκλωνόταν από έναν τεράστιο τείχος από βελανιδιές και, στη θέση που τώρα υπάρχουν οι δρόμοι Στρασέφσκα και Αγίου Γερτρούδου, από ένα από τα οικόσημα των Βιστούλων. Κοντά στην Κεντρική Πλατεία Αγοράς - συγκεκριμένα κοντά στην Εκκλησία του Αγίου Αδαλβέρτου και το Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και οδό Μπράτσκα - έγινε μια άλλη ανακάλυψη. Εδώ βρέθηκαν τα ερείπια των εργαστηρίων χειροτεχνίας και των κατοικιών που αρχικά είχαν δημιουργηθεί κοντά στο Βιστούλα. Επιπλέον, κάτω από την Εκκλησία του Αγίου Αδαλβέρτου ανακαλύφθηκαν τμήματα ενός ξύλινου ναού. Εκείνες τις εποχές, ο Βιστούλας είχε πολλά παρακλάδια που με τη σειρά τους σχημάτισαν αρκετά μικρά νησιά στο κέντρο της Κρακοβίας. Το Καζίμιες ήταν ένα από αυτά τα νησιά. Είναι επίσης πιθανό ότι το Όκουου, το Βάβελ και η Κεντρική Πλατεία Αγοράς ήταν νησιά που χωρίζονταν από τη στεριά με τάφρους του Βιστούλα. Επίσης, πολλές κατασκευές βρέθηκαν στο Βάβελ αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί πότε χτίστηκαν.
Οι επίσκοποι που διέμεναν στο Βάβελ και στην αυλή του πρίγκιπα παρείχαν μια ισχυρή πνευματική ατμόσφαιρα. Από τον 14ο αιώνα, η Κρακοβία ήταν η τοποθεσία των βασιλικών στέψεων. Υπό τον Καζίμιρ Γ΄ το Μέγας, ιδρύθηκε το Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο, ένα από τα παλαιότερα ευρωπαϊκά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Το 1386 ο πολωνικός θρόνος ανατέθηκε στον Λιθουανό Πρίγκιπα Βλαδίσλαο Β΄ Γιαγκέλο, σύζυγο της Βασίλισσας Γιαντβίγκα. Ο Γιαγκέλο ίδρυσε την επόμενη πολωνική δυναστεία, τη δυναστεία των Γιαγκελλόνων. Η Κρακοβία έγινε αμέσως η πρωτεύουσα μιας μεγάλης μοναρχίας που προώθησε την πολιτική και πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης. Πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες απασχολούνταν στην Κρακοβία εκείνη την εποχή.
Αναγέννηση
Η Παλιά Πόλη γνώρισε σημαντική ανάπτυξη κατά την Αναγέννηση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Καθεδρικός Ναός της Κρακοβίας ανοικοδομήθηκε για να περιλαμβάνει τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της Ιταλικής Αναγέννησης. Η Μπόνα Σφόρτσα, η δεύτερη σύζυγος του Σιγισμούνδου Α΄ της Πολωνίας, ζήτησε από τους Μπαρτολομέο Μπερέτσι, Φρανσίκο τον Φλωρεντίνο, Τζοβάνι Μαρία Παντοβάνο, Σάντι Γκούτσι και άλλους να κάνουν αυτό το έργο. Ως αποτέλεσμα, η οδός Κανονίτσνα έγινε μέρος της Παλιάς Πόλης. Φέρει πολλά χαρακτηριστικά που είναι τυπικά για εκείνη την περίοδο. Με τον θάνατο του τελευταίου Βασιλιά των Γιαγκελλόνων, η πολιτική ζωή της Πολωνίας άρχισε να μετακινείται στη Βαρσοβία.
Μπαρόκ
Η περίοδος του μπαρόκ εμφανίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα. Στην Πολωνία, ο Σιγισμούνδος Γ΄ έγινε εξέχων προστάτης των τεχνών. Υπό την καθοδήγησή του, ο αρχιτέκτονας Τζοβάνι Μπατίστα Τρέβανο εργάστηκε στην Κρακοβία και επανασχεδίασε την Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου σε μπαρόκ αρχιτεκτονική. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Παλιά Πόλη καταστράφηκε δύο φορές κατά τη διάρκεια μιας σουηδικής εισβολής. Προς το τέλος του 17ου αιώνα, χτίστηκε η Εκκλησία της Αγίας Άννας, όπως και η Εκκλησία του Αγίου Καζίμιρ του Πρίγκιπα, γνωστή για τις κατακόμβες της.
Κατά το πρώτο μισό του 18ου αιώνα, δημιουργήθηκαν μερικά εξαιρετικά έργα τέχνης από εκλεκτούς αρχιτέκτονες, συμπεριλαμβανομένων των Κάτσπερ Μπαζάνκα και Φραντσίσεκ Πλατσίντι. Ο πολιτισμός της περιόδου του μπαρόκ άφησε ένα μόνιμο στίγμα σε αυτό το μέρος της πόλης. Οι γοτθικές εκκλησίες μετατράπηκαν στο πνεύμα της περιόδου του Μπαρόκ και εξοπλίστηκαν με νέους βωμούς, γλυπτά και πίνακες.
Το 1794, οι στρατοί του Ταντέους Κοστσιούσκο συγκεντρώθηκαν για να υπερασπιστούν την Πολωνία ενάντια στους ξένους διαμελισμούς. Η Εξέγερση του Κοστσιούσκο τελείωσε με την ήττα τους και το 1795 η Πολωνία υπέστη τον τελικό διαμελισμό της, μετά τον οποίο η Κρακοβία έγινε μέρος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Παρά τις πολιτικές αυτές εξελίξεις, η Κρακοβία κατά μία έννοια παρέμεινε σημαντική για τους Πολωνούς πατριώτες. Τα πολλά πολιτιστικά μνημεία της πόλης έγιναν εθνικά μνημεία και η μοναδική εκπροσώπηση της εθνικής ταυτότητας για τον επόμενο αιώνα.
Ξένη κυριαρχία
Τον 19ο αιώνα, ο Αυστριακός Αυτοκράτορας Φραγκίσκος Β´ , αποφάσισε να ρευστοποιήσει τις οχυρώσεις της πόλης που παραμελήθηκαν από τα χρόνια. Η εκκαθάριση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Δουκάτου της Βαρσοβίας. Χάρη στις προσπάθειες του Καθηγητή Φέλιξ Ραντβάνσκι, το βόρειο τμήμα των τειχών σώθηκε, συμπεριλαμβανομένου του Παρατηρητηρίου, της Πύλης του Αγίου Φλοριανού και τριών πύργων που κάποτε σηματοδότησαν την αφετηρία της Βασιλικής Οδού, κατά μήκος της οποίας ένας νέος μονάρχης θα παρέλαυνε στον τόπο της στέψης του στον Καθεδρικό Ναό του Βάβελ. Το Πάρκο Πλάντι δημιουργήθηκε στη θέση των κατεστραμμένων οχυρώσεων.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κατασκευάστηκε το Θέατρο Γιούλιους Σουοβάτσκι. Βρίσκεται στην Πλατεία του Αγίου Πνεύματος. Το θέατρο χτίστηκε στη θέση ενός παλιού νοσοκομείου που διοικούνταν από το Τάγμα του Αγίου Πνεύματος. Το κτίριο είναι ένα παράδειγμα του πολωνικού εκλεκτικισμικού αρχιτεκτονικού στυλ. Το 1850 μια φωτιά εξαπλώθηκε στην πόλη και προκάλεσε σημαντικές ζημιές.
Το 1876, ο Πρίγκιπας Βουαντίσουαφ Τσαρτορίσκι παραχώρησε στην πόλη μερικές από τις καλλιτεχνικές και πατριωτικές συλλογές του. Τρία χρόνια αργότερα, ιδρύθηκε το Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας. Η Κρακοβία έγινε το κέντρο μουσειολογίας στην Πολωνία. Διάσημοι καλλιτέχνες, όπως ο Γιαν Ματέικο και ο Στανίσουαφ Βισπιάνσκι, εργάστηκαν στην Παλιά Πόλη, η οποία ήταν επίσης ο τόπος όπου γεννήθηκαν πολυάριθμα κινήματα πολιτικής ανεξαρτησίας.
Πολεμική περίοδος
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1939, οι γερμανικές δυνάμεις εισήλθαν στην Κρακοβία. Η πόλη έγινε η πρωτεύουσα του Γενικού Κυβερνείου. Ξεκίνησε η καταπίεση των Εβραίων και δημιουργήθηκε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Πλάζοφ. Η Παλιά Πόλη λεηλατήθηκε και πολλά έργα τέχνης εκλάπησαν. Μουσεία, σχολεία και θέατρα έκλεισαν. Συνελήφθησαν καθηγητές. Οι εβραϊκές συναγωγές καταστράφηκαν, λεηλατήθηκαν από τελετουργικά αντικείμενα και μετατράπηκαν σε αποθήκες πυρομαχικών, πυροσβεστικού εξοπλισμού και γενικών ναζιστικών αποθηκευτικών χώρων.
Στις 18 Ιανουαρίου 1945, οι σοβιετικές δυνάμεις του 2ου Ουκρανικού Μετώπου, υπό τη διοίκηση του Στρατάρχη Ιβάν Κόνιεφ, εισήλθαν στην Κρακοβία και ανάγκασαν τον γερμανικό στρατό να αποσυρθεί. Η Κρακοβία εμφανίστηκε ως πόλη στη νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας.
Σήμερα, η Παλιά Πόλη προσελκύει επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Το ιστορικό κέντρο είναι ένα από τα 14 μέρη στην Πολωνία που περιλαμβάνονται στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός της Παλιάς Πόλης έχει επιβιώσει από πολλούς κατακλυσμούς του παρελθόντος και έχει διατηρήσει την αρχική μορφή που καθιερώθηκε στα μεσαιωνικά χρόνια.
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της χρονιάς η Παλιά Πόλη είναι ζωντανή και γεμάτη κόσμο. Υπάρχουν πολλοί τουρίστες, ακούραστοι ανθοπώλες και παρατεταγμένες άμαξες με άλογα που περιμένουν να κάνουν μια βόλτα. Ο τόπος είναι πάντα ζωντανός, ιδιαίτερα μέσα και γύρω από την Κεντρική Πλατεία Αγοράς, μια από τις μεγαλύτερες πλατείες στην Ευρώπη, η οποία δημιουργήθηκε όταν δόθηκαν στην πόλη δικαιώματα του Μαγδεβούργου το 1257. Τουριστικά αξιοθέατα, όπως ο Πύργος του Δημαρχείου, το Σουκιενίτσε (επίσης γνωστό ως το Αίθουσα Υφασμάτων), παλιές οικίες με ωραία καταστήματα και το Μνημείο του Άνταμ Μιτσκιέβιτς, βρίσκονται όλα εκεί. Όταν κάποιος βρίσκεται κοντά στο μνημείο, μπορεί κανείς να ακούσει το Κάλεσμα της Αγία Μαρίας (Hejnał mariacki), το οποίο παίζεται κάθε ώρα από τον ψηλότερο πύργο της Εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Τα κρακοβιανά ομπβαζάνεκ (Obwarzanki krakowskie), ή στριμμένα ψωμιά σε σχήμα δαχτυλιδιού, είναι αναμφίβολα σύμβολο της Κρακοβίας. Στην πλατεία υπάρχει ένας πωλητής obwarzanki κάθε λίγα βήματα. Τα παραδοσιακά obwarzanki πασπαλίζονται με παπαρουνόσπορους. Σήμερα, οι πωλητές προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία από αυτά. Εκτός από τον παπαρουνόσπορο, υπάρχουν επίσης με σουσάμι, αλίτη και ακόμη και με πασπάλισμα πίτσας.
Πολλοί μύθοι ισχυρίζονται ότι εξηγούν την παρουσία πολλών περιστεριών στην Κεντρική Πλατεία. Σύμφωνα με έναν μύθο, ο Ερρίκος Δ΄ ο Ενάρετος, ο οποίος προσπάθησε να αναλάβει την Επαρχία Γερουσίας κατά την περίοδο της περιφερειακής διάλυσης της Πολωνίας, προσπάθησε να πάει στη Ρώμη με οικονομικές προσφορές προκειμένου να λάβει την έγκριση του Πάπα για τη στέψη του. Ωστόσο, μια συγκεκριμένη μάγισσα μετέτρεψε τους ιππότες του σε περιστέρια. Έβγαλαν μερικά βότσαλα από τους τοίχους της εκκλησίας της Αγίας Μαρίας, τα οποία στη συνέχεια έγιναν χρυσάφι. Με αυτά τα πλούτη ο πρίγκιπας ξεκίνησε για το Βατικανό, αλλά ενώ ήταν καθ΄ οδόν έχασε τα πάντα και δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στον προορισμό του. Επέστρεψε στην Κρακοβία. Κανένας από τους ιππότες του δεν απέκτησε ποτέ ανθρώπινη μορφή.
Η συνοικία της Παλιάς Πόλης της Κρακοβίας φιλοξενεί περίπου έξι χιλιάδες ιστορικούς χώρους και περισσότερα από δύο εκατομμύρια έργα τέχνης.[5] Η πλούσια ποικιλία της ιστορικής αρχιτεκτονικής περιλαμβάνει αναγεννησιακά, μπαρόκ και γοτθικά κτίρια. Τα παλάτια, οι εκκλησίες, τα θέατρα και τα αρχοντικά της Κρακοβίας εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, υαλογραφίες, πίνακες, γλυπτά και έπιπλα.
Μουσεία και θέατρα
Πολλά διάσημα σημεία ενδιαφέροντος στην Παλιά Πόλη, με συνεχή ροή επισκεπτών, περιλαμβάνουν γκαλερί καθώς και τμήματα του Εθνικού Μουσείου της Κρακοβίας, όπως το Μουσείο Σουκιενίτσε, η Έπαυλη του Γιαν Ματέικο, το Μουσείο Στανίσουαφ Βισπιάνσκι στην οδό Στσεπάνσκα 11, το Μουσείο Τσαρτορίσκι στην οδό Αγίας Άννας 19, καθώς και το Ιστορικό Μουσείο της Κρακοβίας με τα τμήματα του: το Παρατηρητήριο, το Σπίτι κάτω από τον Σταυρό που στεγάζει το Μουσείο Ιστορίας του Θεάτρου, το Σπίτι της Ιππολύτης, τον Πύργο του Δημαρχείου, το Αρχιεπισκοπικό Μουσείο και το Αρχαιολογικό Μουσείο. Υπάρχουν επίσης: το Μουσείο Φαρμακείου, το Collegium Modicum στο Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο, το Μουσείο Παλαιού Θεάτρου και το περίφημο Collegium Maius του Γιαγκιελόνιου Πανεπιστημίου, συμπεριλαμβανομένου του Παλατιού του Επισκόπου Έραζμ Τσιόουεκ (στην οδό Κανονίτσνα). Δύο μεγάλα θέατρα βρίσκονται επίσης εκεί: το Παλιό Θέατρο και το πιο διάσημο, Θέατρο Γιούλιους Σουοβάτσκι.
Εκκλησίες
Ο εκτεταμένος κατάλογος των καθολικών εκκλησιών στην Παλιά Πόλη περιλαμβάνει: την Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, την Εκκλησία της Αγίας Άννας, την Εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, την Εκκλησία και Μονή των Φραγκισκανών, την Εκκλησία του Αγίου Ιουλίου, την Εκκλησία των Αγίων Ιωάννη του Βαπτιστή και Ιωάννη του Ευαγγελιστή, την Μεταρρυθμιστική Εκκλησία του Αγίου Καζίμιρ, την Εκκλησία της Παναγίας του Χιονιού, την Εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου, την Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της Εκκλησία του Αγίου Μάρκου, την Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου, την Εκκλησία του Αγίου Θωμά, την Εκκλησία της Αγίας Τριάδας (Δομινικανή Εκκλησία) και την Εκκλησία του Αγίου Αδαλβέρτου.
Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα
Εκκλησία της Αγίας Άννας
Εκκλησία και μοναστήρι των Φραγκισκανών
Εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου
Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Εκκλησία του Αγίου Αδαλβέρτου
Εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας
Εκκλησία του Αγίου Φλοριάνου
Άγιος Καζίμιρ ο πρίγκιπας
.jpg)
Γλυπτά
Η συνοικία της Παλιάς Πόλης διαθέτει πληθώρα χάλκινων αγαλμάτων και μαρμάρινων μνημείων. Το πιο εξέχων είναι το Μνημείο του Άνταμ Μιτσκιέβιτς που βρίσκεται στην Κεντρική Αγορά μεταξύ της Εκκλησίας της Παναγίας και της ανατολικής πλευράς του Σουκιενίτσε. Αποκαλύφθηκε για την εκατονταετηρίδα της γέννησης του Άνταμ Μιτσκιέβιτς. Ο ποιητής περιβάλλεται από τέσσερις χαμηλότερες ομάδες που συμβολίζουν: την Πατρίδα, δηλ Πολωνία (από το πρόσωπο του μνημείου), την Επιστήμη - ένας γέρος με ένα αγόρι (από την πλευρά της οδού Φλοριάνσκα), την Ποίηση (από την πλευρά της Εκκλησίας του Αγίου Αδαλβέρτου) και τον Πατριωτισμό και την Αξία (απέναντι από το Σουκιένιτσε). Το μνημείο σχεδιάστηκε από τον Τεόντορ Ρίγκιερ, καλουπώθηκε στη Ρώμη και παρουσιάστηκε εθιμοτυπικά στις 16 Ιουνίου 1898. Αποτελεί βασικό μέρος του πανοράματος της Πλατείας Αγοράς και μέρος συναντήσεων για πολλούς νέους.[6]
Άλλα γνωστά μνημεία περιλαμβάνουν το μνημείο που τιμά τον ποιητή Γιούζεφ Μπόχνταν Ζαλέσκι στην οδό Μπαστόβα, όπου εμφανίζεται μια άρπτισσα με ένα αγόρι οδηγό, κατασκευασμένο το 1886 από τον Πίους Βελόνσκι, το μνημείο των Γιαγκέλο και Γιαντβίγκα στο Πάρκο Πλάντι, κατασκευασμένο από τον Τόμας Όσκαρ Σοσνόφσκι και ανεγερμένο το 1886 για τον εορτασμό της πεντηκονταετίας της Ένωσης μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας και το Μνημείο της Λίλια Βενέντα στο Πάρκο Πλάντι, που ανεγέρθηκε για να τιμήσει τον ποιητή Γιούλιους Σουοβάτσκι, το οποίο δείχνει έναν χαρακτήρα από το δράμα του ποιητή που παίζει άρπα, φτιαγμένο από τον Άλφρεντ Ντάουν το 1884. Απέναντι από το Παλάτι της Τέχνης βρίσκεται το Μνημείο του Άρτουρ Γκρότγκερ, κατασκευασμένο από τον Βάτσουαφ Σιμανόφσκι το 1901. Το μνημείο του Πιοτρ Σκσινέτσκι βρίσκεται μπροστά από την καφετέρια Vis-á-vis στην Κεντρική Πλατεία Αγοράς. Το Μνημείο του Γιούζεφ Ντιτλ στην Πλατεία των Αγίων Πάντων κατασκευάστηκε από τον Ξαβέρι Ντουνικόφσκι το 1938 και ανεγέρθηκε προς τιμήν του πρώτου προέδρου της Κρακοβίας. Το Μνημείο του Αλεξάντερ Φρέντρο βρίσκεται μπροστά από το Θέατρο Γιούλιους Σουοβάτσκι, κοντά στο Πάρκο Πλάντι. Κατασκευάστηκε από τον Τσίπριαν Γκοντέμπσκι το 1900.
Κατά μήκος του Πάρκου Πλάντι - κοντά στο Collegium Novum - βρίσκεται το μνημείο του αστρονόμου Νικόλαου Κοπέρνικου, που τον αναπαριστάνει ως καθιερωμένο ακαδημαϊκό. Κατασκευάστηκε από τον Γκοντέμπσκι το 1900. Το Μνημείο Γκραζίνα στο Πάρκο Πλάντι παρουσιάζει χαρακτήρες από το μυθιστόρημα του Άνταμ Μιτσκιέβιτς με τίτλο «Grażyna» (Grażyna και Litawor). Κατασκευάστηκε από τον Άλφρεντ Ντάουν το 1884. Το Μνημείο του Φλόριαν Στρασέφσκι, επίσης στο Πάρκο Πλάντι, είναι ένας οβελίσκος που ανεγέρθηκε προς τιμήν του συνιδρυτή του Πάρκου και κατασκευάστηκε από τον Έντβαρντ Στέχλικ το 1874. Η προτομή του κωμικού συγγραφέα Μίχαου Μπαουούτσκι από τον Ταντέους Μπουοτνίτσκι το 1911 βρίσκεται πίσω από το Θέατρο Γιούλιους Σουοβάτσκι. Το ταφικό μνημείο των Σοβιετικών Στρατιωτών που βρισκόταν κοντά στο Παρατηρητήριο μέχρι το 1997 μεταφέρθηκε αργότερα στο κοιμητήριο Ρακοβίτσκι. Το Μνημείο των Άγνωστων Στρατιωτών που έπεσαν κατά την απελευθέρωση της Κρακοβίας το 1945 κατασκευάστηκε από τον Κάρολ Μούσκιετ και τον Μάρτσιν Μπουκόφσκι το 1945. Το γλυπτό με τίτλο «Πολώνια», κοντά στην Εκκλησία των Φραγκισκανών, παρουσιάζει μια μητέρα που κρατάει ένα μωρό στην αγκαλιά της, με νυφίτσα και δύο σκυλιά. Κατασκευάστηκε από τον Γενοβέφα Νόβακτο 1968. Το Μνημείο του Ταντέους Μπόι-Ζελένσκι, φίλου του Στανίσουαφ Βισπιάνσκι, βρίσκεται κοντά στην έξοδο από την οδό Ποσέλσκα. Κατασκευάστηκε από τον Έντβαρντ Κζακ το 1980. Το μνημείο του Καρδινάλιου Άνταμ Στέφαν Σαπιέχα βρίσκεται μπροστά από την εκκλησία των Αγίων Φραγκισκανών. Κατασκευάστηκε από το σχέδιο του Αούγκουστ Ζαμόισκι το 1976. Το Μνημείο του Ταντέους Κοστσιούσκο από τους Λεόναρντ Μαρκόνι και Αντόνι Πόπιελ βρίσκεται στο Βάβελ. Εκμαγεύτηκε χάλκινο το 1900 και ανεγέρθηκε γύρω στο 1920 από τη νεοσύστατη Κοινωνία του Ταντέους Κοτσιούσκο για να γιορτάσει την επιστροφή της ανεξαρτησίας της Πολωνίας. Το νέο γλυπτό «Eros Bendato» του Ίγκορ Μιτόραϊ βρίσκεται στην Κεντρική Πλατεία Αγοράς, κοντά στον Πύργο του Δημαρχείου.[6]
Άνταμ Μιτσκιέβιτς
Γιούζεφ Ντιτλ
Eros Bendato
Νικόλαος Κοπέρνικος
Ταντέους Κοστσιούσκο
Μίχαου Μπαουούτσκι
Γκραζίνα
Αλεξάντερ Φρέντρο
Πιοτρ Σκσινέτσκι
- Πολιτισμός της Κρακοβίας
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
