Περί μεγεθών και αποστημάτων
Αρχαία ελληνική αστρονομική μελέτη / From Wikipedia, the free encyclopedia
Περί μεγέθους και αποστημάτων είναι μελέτη του αρχαίου Έλληνα Αρίσταρχου (280-240 π.Χ.) στην οποία υπολογίστηκε το μέγεθος του Ηλίου, της Γης και της Σελήνης, καθώς και οι απόστασή τους από τη Γη με μονάδα μήκους την ακτίνα της Γης. Το αρχαιότερο έντυπο αντίγραφο που σώζεται είναι μια μετάφραση στα λατινικά που συντάχθηκε και εκδόθηκε το 1498 στη Βενετία από τον Τζιόρτζιο Βάλλα (Giorgio Valla).[1] Ακολούθησε ολοκληρωμένη έκδοση από τον Frederico Commandino το 1572.[2]
Γρήγορες Πληροφορίες Συγγραφέας, Τίτλος ...
Μελέτη του Αρίσταρχου περί μεγέθους του Ήλιου, Γης και Σελήνης (χειρόγραφο αντίγραφο του 10ου αιώνα) | |
Συγγραφέας | Αρίσταρχος ο Σάμιος |
---|---|
Τίτλος | Περὶ μεγεθῶν καὶ ἀποστημάτων [ἡλίου καὶ σελήνης] |
Γλώσσα | ελληνικά |
Μορφή | μαθηματικά |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κλείσιμο