Πριγκιπάτο της Πίνδου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Με το όνομα Πριγκιπάτο της Πίνδου αναφέρεται μερικές φορές στη βιβλιογραφία η προσπάθεια δημιουργίας αυτόνομου καντονιού υπό την προστασία της Ιταλίας στα τέλη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1917, από βλάχους της Σαμαρίνας και άλλων χωριών κατά την σύντομη περίοδο κατοχής από την Ιταλία της περιφέρειας του Αργυρόκαστρου και περιοχών της Ηπείρου[1]. Ούτε όμως Πριγκιπάτο, ούτε καντόνι δημιουργήθηκε, Με την άφιξη Ιταλών στρατιωτών στη Σαμαρίνα στάλθηκαν επιστολές από δημάρχους και εκπροσώπους δεκατριών χωριών της Πίνδου και του Ζαγορίου στις οποίες ζητούσαν την υποστήριξη της Ιταλίας και της Ρουμανίας αλλά και αρκετών άλλων χωρών για ελευθερία και ευμάρεια ανάμεσα στα έθνη των λατίνων[1]. Με την άμεση αποχώρηση των Ιταλών, έγινε εμφάνιση Ελληνικών στρατευμάτων χωρίς να εμφανιστεί καμιά αντίσταση[1] και από τότε δεν έγινε οποιαδήποτε αναφορά σε παρόμοια δραστηριότητα μέχρι το 1941-2 οπότε έγινε κατάληψη των ελληνικών εδαφών από την Ιταλία στο πλαίσιο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και έντονη δραστηριοποίηση του Αλκιβιάδη Διαμάντη, βλάχου από τη Σαμαρίνα (ένας από τους υπογράφοντες στις επιστολές του 1917) ο οποίος ίδρυσε την οργάνωση με όνομα «Ρωμαϊκή Λεγεώνα», η οποία συνεργάστηκε με τις Ιταλικές δυνάμεις. Στο πλαίσιο της δραστηριότητας της Λεγεώνας, αναφέρθηκε ξανά η πιθανότητα δημιουργίας ανεξάρτητου κρατιδίου είτε με όνομα «Πριγκιπάτο της Πίνδου», είτε «Ανεξάρτητο Κράτος της Πίνδου», είτε «Καντόνι».