Αλκιβιάδης Διαμάντης
Έλληνας δοσίλογος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλκιβιάδης Διαμάντης (13 Αυγούστου 1893 Σαμαρίνα - 9 Ιουλίου 1948 Ρουμανία),[1] ήταν Βλάχος πράκτορας Ιταλών και Ρουμάνων[2][3][4] ο οποίος συμμετείχε στην προσπάθεια ανακήρυξης αυτόνομου βλάχικου κράτος το 1917 σε χωριά της Πίνδου[5] όταν εκπρόσωποί τους ζήτησαν την υποστήριξη της Ιταλίας η οποία εκείνες τις ημέρες είχε καταλάβει την περιφέρεια του Αργυρόκαστρου και είχε παρουσιαστεί και στα χωριά αυτά, σε ελληνικό έδαφος. Σε μερικές περιπτώσεις στη βιβλιογραφία, η οντότητα την οποία ήθελαν να δημιουργήσουν τότε αναφέρεται ως «Πριγκηπάτο της Πίνδου». Επέστρεψε στη διάρκεια της Κατοχής και το 1941 δημιούργησε οργάνωση βλάχων η οποία υποστήριζε τις ιταλικές και γερμανικές δυνάμεις κατοχής της Ελλάδας και η οποία διαλύθηκε το 1942. Ο ίδιος υπέγραφε ως «Αρχηγός και εκπρόσωπος των Βλάχων της Κάτω Βαλκανικής» και η οργάνωση αυτή αναφέρεται ως Λεγεώνα των Βλάχων στη νεώτερη βιβλιογραφία. Τον Ιούνιο του 1942 ο Διαμάντης επέστρεψε στη Ρουμανία όπου το 1948 συνελήφθη και πέθανε. Στην Ελλάδα είχε καταδικαστεί σε θάνατο από τα Ειδικά Δικαστήρια Δωσιλόγων.
Αλκιβιάδης Διαμάντης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αλκιβιάδης Διαμάντης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 13 Αυγούστου 1893 Σαμαρίνα Γρεβενών |
Θάνατος | 9 Ιουλίου 1948 Βουκουρέστι |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Βλάχικη γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
δεδομένα |