Ραμίρο Α΄ της Αραγωνίας
βασιλιάς της Αραγωνίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ραμίρο Α´ της Αραγωνίας (ισπανικά: Ramiro I de Aragón, 1006/1007 - 8 Μαΐου 1063) θεωρείται ο πρώτος Βασιλιά της Αραγωνίας (1035 - 1063).[1]. Στο Βασίλειο της Αραγωνίας προστέθηκαν (1045) η Κομητεία του Σοβράρβε και η Κομητεία της Ριβαγόρθα με το θάνατο του ετεροθαλούς αδελφού του Γκονθάλο το 1045, ο Ραμίρο Α΄ έγινε κατόπιν Κόμης του Σοβράρβε και Κόμης της Ριβαγόρθα (1045 - 1063).[2][3]
₳
Ραμίρο Α´ | |
---|---|
Άγαλμα του Ραμίρο Α´ στην Plaza de Oriente, στη Μαδρίτη. | |
Βασιλιάς της Αραγωνίας | |
Περίοδος | 1035 – 1063 |
Προκάτοχος | Σάντσο Γκαρθές Γ´ της Παμπλόνα |
Διάδοχος | Σάντσο Ραμίρεθ της Αραγωνίας |
Γέννηση | 1006/7 |
Θάνατος | 8 Μαίου 1063 (ετών 57) Γκράους, Ουέσκα |
Σύζυγος | Ερμεσίνδα του Μπιγκόρ Αγνή των Πουατιέ |
Επίγονοι | Σάντσο Ραμίρεθ της Αραγωνίας Σάντσα της Αραγωνίας Γκαρσία Ραμίρεθ Ουράκα Τερέσα (νόθος) Σάντσο Ραμίρεθ |
Οίκος | Οίκος των Χιμένεθ |
Πατέρας | Σάντσο Γκαρθές Γ´ της Παμπλόνα |
Μητέρα | Σάντσα του Άιβαρ |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κατέκτησε, σε συμμαχία με τον ευγενή Arnal Mir του Τοστ και την Κομητεία του Ουρζέλ του Εμερνγκόλ Γ´, τα κάστρα των Λαγουάρες, ΛΑσκουάρε, Φάλσες, Νιάκαμπ και Μπεναβάρε, και προσπάθησε να πάρει το ισχυρό φρούριο του Γκράους του βασιλιά της Ταϊφά της Σαρακούστα Αλ-Μουκταδίρ — ο οποίος βασίστηκε στη βοήθεια των αντρών του, Σάντσο Β´ της Καστίλης, ο οποίος ήταν τότε ακόμα σε βρεφική ηλικία, στου οποίου τον στρατό πρωτοστατούσε ο νεαρός Ελ Σιντ που ήταν τότε περίπου δεκατεσσάρων ετών. Όμως ο Ραμίρο Α´ πέθανε κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης, πιθανότατα από έναν έμπειρο στρατιώτη της Αλ-Μουκταδίρ.[4]
Ήταν γιος του Σάντσο Γκαρθές Γ´ της Παμπλόνα και της Σάντσα της Αιβάρ. Νυμφεύτηκε την Ερμεσίνδα του Μπιγκόρ, κόρη του Βερνάρδου-Ρογήρου της Φουά, με τον οποίο ξεκίνησε μία παράδοση σε συμμαχίες μεταξύ του βασιλείου της Αραγωνίας και της κομητείας της Φουά, που θα διαρκέσει για αρκετούς αιώνες. Δημιούργησε επίσης συμμαχίες με την Κομητεία του Ουρζέλ, παντρεύοντας τον μεγάλο του γιο Σάντσο Ραμίρεθ με μία κόρη του Ερμενγκόλ Γ´ του Ουρζέλ (στον οποίο επίσης έδωσε την κόρη του Σάντσα σε γάμο με τον γιο εκείνου), ώστε με αυτό τον τρόπο να αντιταχθεί στην επέκταση του κόμη της Βαρκελώνης Ραυμόνδου Βερεγγάριου Α´ προς την μέση περιοχή του ποταμού Σίνκα.
Το 1045, με το τέλος του αδελφού του Γκονθάλο, προσάρτησε τις κομητείες του Σοβράρβε και της Ριβαγόρθα, που αντιστοιχούσαν μέχρι τότε υπό την διακυβέρνηση του αδελφού του, Γκαρθία,[5] ενοποιώντας έτσι τις τρεις κομητείες, μαζί με αυτή της Αραγωνίας, οι οποίες διαμόρφωσαν το νέο βασίλειο.
Ίδρυσε την «Επισκοπή της Αραγωνίας» με έδρα το Σαν Αδριάν της Σάσαβε. Ο γιος του, o Σάντσο Ραμίρεθ θα μετατρέψει αργότερα τη Χάκα (η οποία στα χρόνια του Ραμίρο ήταν μόνο ένα χωριό) σε πόλη, η οποία θα γίνει στην συνέχεια η πρωτεύουσα του βασιλείου και θα φιλοξενήσει την επισκοπή.