From Wikipedia, the free encyclopedia
O Ρόμπερτ Πρέστον (Robert Preston Meservey, 8 Ιουνίου 1918 – 21 Μαρτίου 1987) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου και τραγουδιστής του Broadway και του κινηματογράφου, γνωστός για τη συνεργασία του με το συνθέτη Meredith Willson και τον ρόλο του καθηγητή Χάρολντ Χιλ στο μιούζικαλ του 1957 The Music Man και την κινηματογραφική μεταφορά του 1962. Η ταινία του χάρισε την πρώτη από τις δύο υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα. Ο Πρέστον συνεργάστηκε δύο φορές με τον σκηνοθέτη Μπλέικ Έντουαρντς, πρώτα στο SOB (1981) και ξανά στο Victor/Victoria (1982). Για την ερμηνεία του Carroll "Toddy" Todd στον τελευταίο, ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου στα 55α Όσκαρ. [8]
Robert Preston | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Robert Preston Meservey (Αγγλικά) |
Γέννηση | 8 Ιουνίου 1918[1][2][3] Μασαχουσέτη |
Θάνατος | 21 Μαρτίου 1987 (68 ετών) Μοντεσίτο |
Αιτία θανάτου | καρκίνος του πνεύμονα |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[4] |
Σπουδές | Abraham Lincoln High School[5] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός ταινιών ηθοποιός τηλεόρασης[6] τραγουδιστής[7] |
Περίοδος ακμής | 1938 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Catherine Craig (1940–1987) |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | βραβείο Τόνυ καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μιούζικαλ (1958) βραβείο Τόνυ καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μιούζικαλ (1967) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πρέστον γεννήθηκε ως Robert Preston Meservey στο Νιούτον της Μασαχουσέτης, γιος της Ruth L. (όνομα γεννήσεως Rea) (1895–1973) και του Frank Wesley Meservey (1899–1996), εργάτη ρούχων και υπάλληλου τιμολόγησης για την American Express. [9] [10] Αφού φοίτησε στο Λύκειο Αβραάμ Λίνκολν στο Λος Άντζελες, σπούδασε υποκριτική στο Pasadena Community Playhouse. Ο Ρόμπερτ Πρέστον μοίρασε το χρόνο του ομοιόμορφα, εμφανιζόμενος τόσο σε θεατρικά έργα όσο και σε ταινίες.
Στο γυμνάσιο, ο Πρέστον ενδιαφέρθηκε για τη μουσική και εμφανίστηκε σε οπερέτες. Εμφανίστηκε σε μια παραγωγή του έργου Ιούλιος Καίσαρας μιας χρηματιστηριακής εταιρείας και σε μια παραγωγή Pasadena Playhouse του Idiot's Delight . Η δουλειά του άρεσε σε έναν δικηγόρο της Paramount Pictures και τον στρατολόγησε στο στούντιο. [11] Οι Los Angeles Times ανέφεραν ότι η μητέρα του Πρέστον εργαζόταν στην Decca Records, τη δισκογραφική του Μπινγκ Κρόσμπι, και γνώριζε τον αδερφό του Κρόσμπι, Έβερετ, έναν πράκτορα ταλέντων. Τον έπεισε να παρακολουθήσει μια από τις παραστάσεις του Πρέστον στο Pasadena Playhouse. Το αποτέλεσμα ήταν ένα συμβόλαιο με το πρακτορείο Crosby και μια κινηματογραφική συμφωνία με την Paramount Pictures, το στούντιο του Κρόσμπι. Ο Πρέστον έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην μεγάλη οθόνη το 1938, στα αστυνομικά δράματα King of Alcatraz (1938) και Illegal Traffic . [12]
Το στούντιο διέταξε τον Πρέστον να σταματήσει να χρησιμοποιεί το οικογενειακό του όνομα Meservey.[13] Ως Ρόμπερτ Πρέστον, το όνομα με το οποίο ήταν γνωστός για ολόκληρη την επαγγελματική του καριέρα, εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες του Χόλιγουντ, κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά γουέστερν. Ήταν ο Digby Geste στο ριμέικ ήχου του Beau Geste (1939) με τον Γκάρι Κούπερ και το Ρέι Μιλάντ, και συμμετείχε στο North West Mounted Police (1940), επίσης με τον Κούπερ. Έπαιξε έναν αστυνομικό ντετέκτιβ του Λος Άντζελες στο φιλμ νουάρ This Gun for Hire (1942).
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε τις αναθέσεις της Paramount στον Πρέστον. Μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, εντάχθηκε στις Πολεμικές Αεροπορίες Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών και υπηρέτησε ως αξιωματικός πληροφοριών στην 9η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ με την 386η Ομάδα Βομβών (Μεσαίο). Στο τέλος του πολέμου στην Ευρώπη, το 386ο και ο λοχαγός Robert Meservey, ένας αξιωματικός S-2 (πληροφορίες), τοποθετήθηκαν στο Σιντ-Τρέιντεν στο Βέλγιο. Η δουλειά του Meservey ήταν να λαμβάνει αναφορές πληροφοριών από το αρχηγείο της 9ης Πολεμικής Αεροπορίας και να ενημερώνει τα πληρώματα των βομβαρδιστικών για το τι να περιμένουν για την εκπλήρωση των αποστολών τους.
Όταν ο Πρέστον συνέχισε την καριέρα του στον κινηματογράφο το 1947, ήταν ως ανεξάρτητος ηθοποιός χαρακτήρων, δεχόμενος ρόλους για την Paramount, την RKO, την MGM και διάφορους ανεξάρτητους παραγωγούς. Αν και ο Πρέστον έπαιξε σε πολλές ταινίες, δεν έγινε ποτέ μεγάλος σταρ. Σε μια συνέντευξή του το 1984, θυμήθηκε: «Έπαιζα τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλες τις ταινίες Β διαλογής και τον κακό σε όλα τα έπη. Μετά από λίγο, ήταν ξεκάθαρο για μένα ότι είχα φτάσει σε αυτό που επρόκειτο να γίνω στις ταινίες» [14] Ο Πρέστον βρήκε επιπλέον ρόλους στην τηλεόραση της δεκαετίας του 1950.
Ο Ρόμπερτ Πρέστον είναι πιθανώς περισσότερο γνωστός για την ερμηνεία του ως καθηγητής Χάρολντ Χιλ στο μιούζικαλ του Μέρεντιθ Γουίλσον The Music Man (1957). «Έχουν περάσει από όλους τους ανθρώπους της μουσικής κωμωδίας πριν με ρίξουν», θυμόταν ο Πρέστον χρόνια αργότερα. [14] Κέρδισε ένα βραβείο Tony για την ερμηνεία του. Ο Πρέστον εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του Time στις 21 Ιουλίου 1958. Συνέχισε στον ρόλο μέχρι τον Ιανουάριο του 1959, όταν αντικαταστάθηκε από τον Έντι Άλμπερτ για 18 μήνες. Τον Ιούνιο του 1960 ο Πρέστον επέστρεψε στον ρόλο για δύο εβδομάδες, έως ότου ο διάδοχός του, Μπερτ Παρκς, έγινε διαθέσιμος. Ο Παρκς ολοκλήρωσε την πορεία ενώ ο Πρέστον βρισκόταν στο Χόλιγουντ, απασχολημένος με την κινηματογραφική εκδοχή του σόου.
Ο Τζακ Λ. Γουόρνερ, στέλεχος της Warner Bros, ήθελε να πάρει τους Τζέιμς Κάγκνεϊ, Κάρι Γκραντ ή Φρανκ Σινάτρα για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία. Η Warner ματαιώθηκε από το συγγραφέα-συνθέτη Meredith Willson,ο οποίος είχε εγκρίνει το συμβόλαιό του για το ακίνητο. Ο Γουίλσον απείλησε ότι θα ακυρώσει το συμβόλαιο, εκτός και αν ο Ρόμπερτ Πρέστον έπαιρνε ρόλο. Η Warner αναγκάστηκε να συμμορφωθεί.
Το 1961 ζητήθηκε από τον Πρέστον να κάνει μια ηχογράφηση ως μέρος ενός προγράμματος από το Συμβούλιο του Προέδρου για τη Φυσική Κατάσταση για να ενθαρρύνει τους μαθητές να κάνουν περισσότερη καθημερινή άσκηση. Αντίγραφα της ηχογράφησης του τραγουδιού, Chicken Fat, που έγραψε και συνέθεσε ο Μέρεντιθ Γουίλσον, που ερμήνευσε ο Πρέστον με πλήρη ορχηστρική συνοδεία, διανεμήθηκαν σε δημοτικά σχολεία σε όλη τη χώρα και έπαιξαν για τους μαθητές καθώς εκτελούσαν καλλισθενική. Το τραγούδι αργότερα έγινε μια καινοτόμα επιτυχία και μέρος των παιδικών αναμνήσεων πολλών baby-boomers.
Το 1962 ο Πρέστον έπαιξε σημαντικό υποστηρικτικό ρόλο, ως ο αρχηγός του βαγονιού Ρότζερ Μόργκαν, στο έπος της MGM How the West Was Won. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε ως Πάντσο Βίγια σε ένα μιούζικαλ που ονομάζεται We Take the Town, το οποίο έκλεισε κατά τη διάρκεια της δοκιμής του στη Φιλαδέλφεια και δεν έφτασε ποτέ στο Broadway.
Το 1965 ήταν το αντρικό μέρος ενός μιούζικαλ, με τίτλο I Do! I Do! με τη Μαίρη Μάρτιν, για το οποίο κέρδισε το δεύτερο βραβείο Tony. Έπαιξε τον ομώνυμο ρόλο στο μιούζικαλ Μπεν Φράνκλιν στο Παρίσι και ξεκίνησε τον ρόλο του Ερρίκου Β' στη σκηνική παραγωγή του The Lion in Winter, τον οποίο ο Πήτερ Ο' Τουλ υποδύθηκε στην κινηματογραφική εκδοχή, λαμβάνοντας υποψηφιότητα για Όσκαρ. Το 1974 πρωταγωνίστησε στο πλευρό της Μπερναντέτ Πίτερς στο μιούζικαλ του Τζέρι Χέρμαν στο Μπρόντγουεϊ Mack & Mabel ως Μακ Σένετ, ο διάσημος σκηνοθέτης του βωβού κινηματογράφου . Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε η κινηματογραφική εκδοχή του Mame , ενός άλλου διάσημου μιούζικαλ του Τζέρι Χέρμαν, με τον Πρέστον να πρωταγωνιστεί, μαζί με τη Λουσίλ Μπολ, στον ρόλο του Μπόρεγκαρντ Μπέρνσαϊντ. Στην ταινία, η οποία δεν γνώρισε εισπρακτική επιτυχία, ο Πρέστον τραγούδησε το "Loving You", το οποίο έγραψε ο Χέρμαν ειδικά για την κινηματογραφική ερμηνεία του Πρέστον.
Το 1978 ο Πρέστον πρωταγωνίστησε σε ένα άλλο μιούζικαλ που δεν έφτασε στο Μπρόντγουεϊ, το The Prince of Grand Street, στο οποίο έπαιξε ένα είδωλο του θεάτρου Γίντις της Νέας Υόρκης που αρνήθηκε να απαρνηθεί τους ρόλους που είχε παίξει στα νιάτα του, παρά το γεγονός ότι είχε γεράσει με αυτά. Με λιμπρέτο και τραγούδια του Μπομπ Μέριλ και σκηνοθεσία του Τζιν Σακς, η παράσταση έκλεισε κατά τη διάρκεια της δοκιμής της στη Βοστώνη. [15]
Το 1979 ο Πρέστον απεικόνισε έναν πατριάρχη της οικογένειας που χειρίζεται φίδια, τον Χάντλεϊ Τσίσολμ, σε μια μίνι σειρά του CBS Western, The Chisholms, με τη Ρόζμαρι Χάρις ως σύζυγό του, Μινέρβα. Η ιστορία εξιστορούσε την οικογένεια Chisholm που έχασε τη γη της στη Βιρτζίνια και μετανάστευσε στη Δύση για να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Όταν το CBS προσπάθησε να συνεχίσει το έπος ως σειρά την επόμενη χρονιά, ο Πρέστον επανέλαβε τον ρόλο του, με τον χαρακτήρα του να πεθαίνει στο πέμπτο επεισόδιο. Η σειρά, στην οποία συμμετείχαν επίσης οι συμπρωταγωνιστές Ben Murphy, Brett Cullen και James Van Patten, διήρκεσε μόνο τέσσερα ακόμη επεισόδια μετά την αποχώρηση του Πρέστον.
Ο Πρέστον εμφανίστηκε σε πολλά άλλα θεατρικά και κινηματογραφικά μιούζικαλ, συμπεριλαμβανομένου του Victor/Victoria (1982), για το οποίο έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ. Άλλοι κινηματογραφικοί του ρόλοι περιλαμβάνουν τον Ace Bonner στο Junior Bonner του Σαμ Πέκινπα (1972), τον "Big Ed" Bookman στο Semi-Tough (1977) και τον Dr. Irving Finegarten στη σάτιρα του Χόλιγουντ του Μπλέικ Έντουαρντς το 1981, SOB Ο τελευταίος του ρόλος στον κινηματογράφο ήταν στο The Last Starfighter (1984) ως διαστρικός απατεώνας / στρατηλάτης ονόματι Centauri. Είπε ότι στήριξε την προσέγγισή του στον χαρακτήρα του Κενταύρου σε αυτό που είχε πάει στον καθηγητή Χάρολντ Χιλ. Πράγματι, ο ρόλος του Κενταύρου γράφτηκε για αυτόν έχοντας στο μυαλό του την ερμηνεία του ως Χάρολντ Χιλ. [16] Το 1983 ο Πρέστον έπαιξε έναν ηλικιωμένο οπλοφόρο στο September Gun, μια ταινία γουέστερν του CBS TV με τους Πάτι Ντιουκ και Κρίστοφερ Λόιντ. Πρωταγωνίστησε επίσης στην ταινία του HBO του 1985, <i id="mwwA">Finnegan, Begin Again</i> με τη Mary Tyler Moore, με μεγάλη επιτυχία. Ο τελευταίος ρόλος του Πρέστον ήταν στην τηλεοπτική ταινία Outrage! (1986); απεικόνιζε έναν θλιμμένο πατέρα που αναζητά δικαιοσύνη για τον άγριο βιασμό και τη δολοφονία της κόρης του. [17]
Ο Πρέστον παντρεύτηκε την ηθοποιό Κάθριν Κρεγκ το 1940. Διατηρούσε κρυφή την ιδιωτική του ζωή και δεν έχει επίσημα βιογραφικά, αλλά έδωσε αρκετές συνεντεύξεις, ειδικά στα τέλη της καριέρας του.
Τον Μάρτιο του 1987, σε ηλικία 68 ετών, ο Πρέστον πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα.[18]
Βραβείο | Κατηγορία | Τίτλος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
National Society of Film Critics Awards | Καλύτερη ερμηνεία β΄ανδρικού ρόλου | S.O.B. | Νίκη |
National Board of Review Awards | Καλύτερη ερμηνεία β΄ανδρικού ρόλου | Victor/Victoria | |
Βραβεία Όσκαρ | Όσκαρ Β΄Ανδρικού Ρόλου | Υποψηφιότητα | |
New York Film Critics Circle Awards | Καλύτερη ερμηνεία β΄ανδρικού ρόλου (3η θέση) | ||
Χρυσές Σφαίρες | Καλύτερος Ηθοποιός – Μιούζικαλ ή Κωμωδία | ||
The Music Man | |||
Saturn Awards | Καλύτερη ερμηνεία β΄ ανδρικού ρόλου | The Last Starfighter | |
Βραβείο | Κατηγορία | Τίτλος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
Βραβεία Τόνι | [Καλύτερους ηθοποιός σε μιούζικαλ | The Music Man | Νίκη |
I Do! I Do! | |||
Mack & Mabel | Υποψηφιότητα | ||
Πηγή:[20] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.