Σέιχ Μουτζιμπούρ Ραχμάν
Βεγγαλέζος επαναστάτης, ιδρυτής ("πατέρας") του Μπανγκλαντές / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σέιχ Μουτζιμπούρ Ραχμάν (βεγγαλικά: শেখ মুজিবুর রহমান, 17 Μαρτίου 1920 – 15 Αυγούστου 1975), γνωστός και ως Σέιχ Μουτζίμπ ή απλώς Μουτζίμπ, ήταν Βεγγαλέζος πολιτικός. Είναι ο εθνοπατέρας της Λαϊκής Δημοκρατίας του Μπαγκλαντές. Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος του Μπαγκλαντές και αργότερα πρωθυπουργός του Μπανγκλαντές από τον Μάρτιο του 1971 μέχρι τη δολοφονία του τον Αύγουστο του 1975. Θεωρείται η κινητήρια δύναμη πίσω από την ανεξαρτησία του Μπαγκλαντές. Είναι ευρέως γνωστός υπό τον τίτλο Μπανγκαμπάντου (বঙ্গবন্ধু, Bôngobondhu "Φίλος της Βεγγάλης"). Ήταν ηγετικό πρόσωπο και επικεφαλής του Συνδέσμου Αουάμι, πολιτικό κόμμα στο Ανατολικό Πακιστάν και ηγετικό κόμμα στο Μπανγκλαντές σήμερα. Ο Μουτζίμπ θεωρείται σημαντικό πρόσωπο στις προσπάθειες για την απόκτηση πολιτικής αυτονομίας για το ανατολικό Πακιστάν και αργότερα ήταν κεντρικό πρόσωπο πίσω από το Απελευθερωτικό Κίνημα του Μπαγκλαντές και τον Απελευθερωτικό Πόλεμο του Μπαγκλαντές το 1971. Ονομάζεται και ως Τζατίρ Τζονόκ ή Τζατίρ Πίτα (εθνοπατέρας) του Μπαγκλαντές. Η κόρη του Σέιχ Χασίνα είναι ο σημερινός ηγέτης του Συνδέσμου Αουάμι και σημερινός πρωθυπουργός του Μπαγκλαντές.
Σέιχ Μουτζιμπούρ Ραχμάν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | শেখ মুজিবুর রহমান (Βεγγαλικά) |
Γέννηση | 17 Μαρτίου 1920[1][2][3] Tungipara Upazila |
Θάνατος | 15 Αυγούστου 1975[1][3][4] Ντάκα |
Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό |
Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
Τόπος ταφής | Ντάκα |
Παρατσούκλι | বঙ্গবন্ধু |
Χώρα πολιτογράφησης | Μπανγκλαντές |
Θρησκεία | Σουνιτισμός[5] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | μπενγκάλι γλώσσα |
Ομιλούμενες γλώσσες | μπενγκάλι γλώσσα |
Σπουδές | Maulana Azad College Πανεπιστήμιο της Καλκούτας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | BAKSAL και Σύνδεσμος Αουάμι του Μπανγκλαντές |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Sheikh Fazilatunnesa Mujib |
Τέκνα | Σεΐχ Χασίνα Sheikh Kamal Sheikh Russel Sheikh Rehana Sheikh Jamal |
Γονείς | Sheikh Lutfar Rahman και Sayera Khatun |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρόεδρος του Μπαγκλαντές (1971–1972) Πρωθυπουργός του Μπαγκλαντές (1972–1975) Πρόεδρος του Μπαγκλαντές (Ιανουάριος 1975 – Αύγουστος 1975) |
Βραβεύσεις | Βραβείο της Ημέρας Ανεξαρτησίας |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Υποστηρικτής του σοσιαλισμού, ο Μουτζίμπ αναρριχήθηκε στην ιεραρχία του Συνδέσμου Αουάμι και της πολιτικής του Ανατολικού Πακιστάν ως χαρισματικό και ισχυρό πρόσωπο. Έγινε δημοφιλής για την εναντίωση του στην εθνοτική και θεσμική διάκριση των Βεγγαλέζων στο Πακιστάν, οι οποίοι αποτελούσαν τη πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας. Με την άνοδο των εντάσεων μεταξύ του Ανατολικού και Δυτικού Πακιστάν, μίλησε για ένα σχέδιο έξι σημείων αυτονομίας και φυλακίστηκε από το καθεστώς του Αγιούμπ Χαν για προδοσία. Ο Μουτζίμπ ήταν επικεφαλής του Συνδέσμου Αουάμι κατά την νίκη του στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές του Πακιστάν το 1970. Παρά την απόκτηση πλειοψηφίας, ο Σύνδεσμος δεν κλήθηκε από την κυβερνώσα χούντα να σχηματίσει κυβέρνηση. Καθώς πολιτική ανυπακοή ξέσπαγε σε ολόκληρο το ανατολικό Πακιστάν, ο Μουτζίμπ ανακοίνωσε έμμεσα την ανεξαρτησία του Μπαγκλαντές κατά τη διάρκεια της ομιλίας-ορόσημο στις 7 Μαρτίου 1971. Στις 26 Μαρτίου 1971, ο Πακιστανικός στρατός ανταποκρίθηκε στις μαζικές διαμαρτυρίες με επιχείριση στην οποία ο Μουτζίμπ συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο δυτικό Πακιστάν όπου μπήκε σε απομόνωση, ενώ στο ανατολικό Πακιστάν δολοφονήθηκαν βεγγαλέζοι πολιτικοί, φοιτητές, διανοούμενοι, πολιτικοί και στρατιωτικοί αναρχικοί στο πλαίσιο της γενοκτονίας του Μπαγκλαντές το 1971. Παρά την απουσία του Μουτζίμπ, Βεγγαλέζοι απ'όλα τα κοινωνικά στρώματα προσχώρησαν στους Μούκτι Μπαχίνι, πολεμώντας και κερδίζοντας τις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν στον Απελευθερωτικό Πόλεμο του Μπαγκλαντές. Μετά την ανεξαρτησία του Μπαγκλαντές, ο Μουτζίμπ αποφυλακίστηκε λόγω διεθνών πιέσεων και επέστρεψε στη Ντάκα τον Ιανουάριο του 1972 μετά από σύντομη επίσκεψη στη Βρετανία και την Ινδία.
Ο Σέιχ Μουτζίμπ έγινε πρωθυπουργός του Μπαγκλαντές σύμφωνα με το κοινοβουλευτικό σύστημα που ενέκρινε η νέα χώρα. Η κυβέρνησή του θέσπισε σοσιαλιστικό και κοσμικό σύνταγμα. Ο σύνδεσμος Αουάμι κέρδισε συντριπτικά τις πρώτες γενικές εκλογές της χώρας το 1973. Ωστόσο, ο Μουτζίμπ αντιμετώπισε προκλήσεις όπως η ανεργία, η φτώχεια και η διαφθορά. Το 1974 υπήρξε λιμός. Η κυβέρνηση κατηγορήθηκε ότι αρνήθηκε να αναγνωρίσει τις ιθαγενείς μειονότητες, ενώ παράλληλα κατηγορήθηκε και για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις δυνάμεις ασφαλείας της, κυρίως από την Εθνική Αμυντική Δύναμη. Εν μέσω αυξανόμενης πολιτικής ανησυχίας, ο Μουτζίμπ ξεκίνησε κυβέρνηση σοσιαλιστικού κόμματος τον Ιανουάριο του 1975. Έξι μήνες αργότερα, ο ίδιος και το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς του δολοφονήθηκαν από αξιωματικούς των αποστατών κατά τη διάρκεια πραξικοπήματος. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε μια κυβέρνηση στρατιωτικού νόμου.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του BBC Bangla, το 2004, ο Μουτζιμπούρ ψηφίστηκε ως ο Μεγαλύτερος Βεγγαλέζος όλων των εποχών.[6][7][8]