Σαλιαγκός Αντιπάρου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σαλιαγκός είναι νησίδα επί της οποίας ανακαλύφθηκε ομώνυμος αρχαιολογικός χώρος και μάλιστα ο αρχαιότερος οικισμός των Κυκλάδων. Η νησίδα δεν είναι ούτε 500 τετραγωνικά μέτρα και βρίσκεται σήμερα μέσα στη βόρεια Συστάδα νήσων Αντιπάρου, βόρεια του μικρού ισθμού μεταξύ Πάρου και Αντίπαρου. Στην αρχαιότητα και μέχρι το Βυζάντιο η στάθμη της επιφάνειας της θάλασσας ήταν πιο χαμηλή και δεν σκέπαζε το μέρος. Αρχικότερα ήταν ένας λοφίσκος σε έναν επιμήκη ισθμό στο νότιο τμήμα της Ευρύτερης Πάρου.
Ο Σαλιαγκός | |
Γεωγραφία | |
---|---|
Αρχιπέλαγος | Αιγαίο Πέλαγος |
Νησιωτικό σύμπλεγμα | Κυκλάδες |
Έκταση | < 500² km² |
Χώρα | |
Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
Νομός | Κυκλάδων |
Δημογραφικά | |
Πληθυσμός | 0 (απογραφής 2011) |
Πρόσθετες πληροφορίες | |
Ιστοσελίδα | Δεν υπάρχει |
Σχετικά πολυμέσα |
Το νησί επισκέφθηκε το 1959 ο τότε επιμελητής Αρχαιοτήτων Νικ. Ζαφειρόπουλος, ο οποίος και εντόπισε τα κατάλοιπα προϊστορικού οικισμού. Η συστηματική ανασκαφή τελικά πραγματοποιήθηκε από τους C. Renfrew και J.D. Evans της Αγγλικής Αρχαιολογικής Σχολής κατά τα έτη 1964-1965 από αρχαιολόγους του Βρετανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στην Αθήνα που διενήργησε τις ανασκαφές και την αρχαιολογική μελέτη. Ο Ρένφριου καθόρισε τον Πολιτισμό του Σάλιαγκου μετά από ανασκαφές που πραγματοποίησε με τον Έβανς στην ομώνυμη θέση. Χρονολογείται στη νεολιθική εποχή και σύμφωνα με τη μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης ήταν κατοικημένη μεταξύ 4300 - 3700 π.Χ. δηλαδή στην Ύστερη Νεολιθική εποχή του Αιγαίου.[1]