Σφυρήλατος σίδηρος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο σφυρήλατος σίδηρος είναι ένα κράμα σιδήρου με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα (λιγότερο από 0,08%) σε αντίθεση με αυτό του χυτοσιδήρου (2,1% έως 4%). Είναι μια ημι-συντηγμένη μάζα σιδήρου με εγκλείσματα ινώδους σκωρίας (έως 2% κατά βάρος), που της δίνουν ένα "κόκκο" που μοιάζει με ξύλο που είναι ορατός όταν είναι χαραγμένο, σκουριασμένο ή λυγισμένο μέχρι αστοχίας. Το σφυρήλατο σίδερο είναι σκληρό, εύπλαστο, όλκιμο, ανθεκτικό στη διάβρωση και συγκολλάται εύκολα, αλλά είναι πιο δύσκολο να συγκολληθεί ηλεκτρικά.
Πριν από την ανάπτυξη αποτελεσματικών μεθόδων χαλυβουργίας και τη διαθεσιμότητα μεγάλων ποσοτήτων χάλυβα, ο σφυρήλατος σίδηρος ήταν η πιο κοινή μορφή ελατού σιδήρου. Του δόθηκε το όνομα σφυρήλατο επειδή σφυρηλατήθηκε, κυλίονταν ή κατεργαζόταν με άλλο τρόπο όσο ήταν αρκετά ζεστό ώστε να αποβάλλει τη λιωμένη σκωρία. Το σύγχρονο λειτουργικό ισοδύναμο του σφυρήλατος σιδήρου είναι ο μαλακός χάλυβας, που ονομάζεται επίσης χάλυβας χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Ούτε ο σφυρήλατος σίδηρος ούτε ο μαλακός χάλυβας περιέχουν αρκετό άνθρακα για να σκληρυνθούν με θέρμανση και σβήσιμο. [1]
Ο σφυρήλατος σίδηρος είναι εξαιρετικά κατεργασμένος (καθαρισμένος από προσμίξεις), με μια μικρή ποσότητα πυριτικής σκωρίας σφυρηλατημένη σε ίνες. Περιλαμβάνει περίπου 99,4% σίδηρο κατά μάζα. [2] Η παρουσία σκωρίας μπορεί να είναι ευεργετική για εργασίες σιδηρουργίας, όπως η συγκόλληση με σφυρηλάτηση, καθώς τα πυριτικά εγκλείσματα λειτουργούν ως ροή και δίνουν στο υλικό τη μοναδική, ινώδη δομή του. [3] Τα πυριτικά νημάτια στη σκωρία προστατεύουν επίσης το σίδηρο από τη διάβρωση και μειώνουν την επίδραση της κόπωσης που προκαλείται από κραδασμούς και κραδασμούς. [4]
Ιστορικά, μια μέτρια ποσότητα σφυρήλατος σιδήρου κατεργάστηκε σε χάλυβα, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε κυρίως για την παραγωγή ξίφη, μαχαιροπίρουνα, σμίλες, τσεκούρια και άλλα εργαλεία με άκρα, καθώς και ελατήρια και λίμες. Η ζήτηση για σφυρήλατο σίδηρο έφτασε στο αποκορύφωμά της τη δεκαετία του 1860, έχοντας μεγάλη ζήτηση για σιδερένια πολεμικά πλοία και χρήση σιδηροδρόμων. Ωστόσο, καθώς ιδιότητες όπως η ευθραυστότητα του μαλακού χάλυβα βελτιώθηκαν με καλύτερη σιδηρούχα μεταλλουργία και καθώς ο χάλυβας έγινε λιγότερο δαπανηρός χάρη στη διαδικασία Bessemer και τη διαδικασία Siemens-Martin, η χρήση σφυρήλατος σιδήρου μειώθηκε.
Πολλά είδη, προτού κατασκευάζονται από μαλακό χάλυβα, κατασκευάζονταν από σφυρήλατο σίδηρο, όπως πριτσίνια, καρφιά, σύρμα, αλυσίδες, σιδηροτροχιές, σιδηροδρομικοί σύνδεσμοι, σωλήνες νερού και ατμού, παξιμάδια, μπουλόνια, πέταλα, κιγκλιδώματα, ελαστικά βαγονιών, ιμάντες για ξύλινα ζευκτά στέγης, και διακοσμητικές σιδεριές, μεταξύ πολλών άλλων. [5]
Ο σφυρήλατος σίδηρος δεν παράγεται πλέον σε εμπορική κλίμακα. Πολλά προϊόντα που περιγράφονται ως σφυρήλατο σίδερο, όπως προστατευτικά κιγκλιδώματα, έπιπλα κήπου [6] και πύλες είναι κατασκευασμένα από μαλακό χάλυβα. Διατηρούν αυτή την περιγραφή, επειδή είναι φτιαγμένα για να μοιάζουν με αντικείμενα που στο παρελθόν τα επεξεργαζόταν (δουλεύονταν) στο χέρι ένας σιδηρουργός (αν και πολλά διακοσμητικά σιδερένια αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των περιφράξεων και των πυλών, συχνά χυτεύονταν παρά σφυρήλατα). [7]