Τέμενος Αλ-Άκσα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το τέμενος Αλ-Άκσα (αραβικά: المسجد الاقصى, αλ-μαστζίντ αλ-άκσα (βοήθεια·πολυμέσα), "το πιο απομακρυσμένο τζαμί") είναι ο τρίτος πιο ιερός τόπος για το Ισλάμ και βρίσκεται στην παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Ενώ ολόκληρη η περιοχή στην οποία βρίσκεται το τζαμί, μαζί με τον Θόλο του Βράχου, τις δεκαεπτά πύλες και τους τέσσερις μιναρέδες, ήταν ιστορικά γνωστός ως το τέμενος Άλ-Άκσα, σήμερα επικρατεί ένας περιορισμένος ορισμός και ο ευρύτερος περίβολος αναφέρεται συνήθως ως Χαράμ αλ-Σαρίφ ("Άβατον Ευγενές", "Ευγενής Ιερός Χώρος"), ή το Όρος του Ναού, το ιερότερο σημείο του Ιουδαϊσμού. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ μεταφέρθηκε από το Μασγίντ αλ-Χαράμ της Μέκκας στο αλ-Άκσα κατά τη διάρκεια του Νυχτερινού Περίπλου. Η ισλαμική παράδοση υποστηρίζει ότι ο Μωάμεθ προσευχόταν προς αυτό το σημείο μέχρι τον δέκατο έβδομο μήνα μετά την εγίρα, όταν ο Θεός τον κατεύθυνε να στραφεί προς την Κάαμπα.
Τέμενος του Αλ Ακσά | |
---|---|
المسجد الاقصى | |
Γενικές πληροφορίες | |
Είδος | Τζαμί |
Αρχιτεκτονική | Ισλαμική αρχιτεκτονική |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | Ιερουσαλήμ 31°46′34″N 35°14′9″E |
Θρήσκευμα | Ισλάμ |
Διοικητική υπαγωγή | Παλαιά Πόλη Ιεροσολύμων[1] |
Τοποθεσία | Ιερουσαλήμ |
Χώρα | Ισραήλ |
Λειτουργία | 705 |
Τεχνικές λεπτομέρειες | |
Χωρητικότητα | πάνω από 5.000 άτομα |
Σχεδιασμός και κατασκευή | |
Προστασία | Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το τέμενος ήταν αρχικά ένα μικρό οίκημα για προσευχή το οποίο χτίστηκε από τον χαλίφη Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ, αλλά ανακατασκευάστηκε και επεκτάθηκε από τον Ομεϋάδη χαλίφη Αμπντ αλ-Μαλίκ ιμπν Μαρουάν και ολοκληρώθηκε από τον γιο του, Ουαλίντ Α΄ το 705. Μετά από ένα σεισμό το 746, το τέμενος καταστράφηκε ολοσχερώς και ξαναχτίστηκε από τον Αββασίδη χαλίφη αλ-Μασούρ το 754. Ο διάδοχός του, αλ-Μαχντί, το ξαναέχτισε το 780. Ένας άλλος σεισμός κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του Αλ-Άκσα το 1033, αλλά δύο χρόνια αργότερα ο Φατιμίδης χαλίφης Αλί αζ-Ζαχίρ έχτισε ένα άλλο τζαμί, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα.
Κατά τη διάρκεια των ανακατασκευών που πραγματοποιήθηκαν, οι διάφορες δυναστείες των χαλιφάτων κατασκεύασαν προσθήκες στο τζαμί και τον περίβολό του, όπως τον θόλο του, την πρόσοψη, μινμπάρ, μιναρέδες και την εσωτερική δομή. Όταν οι Σταυροφόροι κατέλαβαν στην Ιερουσαλήμ το 1099, χρησιμοποίησαν το τζαμί ως παλάτι και τον Θόλο του Βράχου ως εκκλησία, αλλά η λειτουργία του ως τζαμί αποκαταστάθηκε μετά την ανάκτησή του από τον Σαλαντίν το 1187. Περισσότερες ανακαινίσεις, επισκευές και προσθήκες πραγματοποιήθηκαν στους επόμενους αιώνες από τους Αγιουβίδες, τους Μαμελούκους, τους Οθωμανούς, το Ανώτατο Μουσουλμανικό Συμβούλιο και την Ιορδανία. Σήμερα, η παλαιά πόλη βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Ισραήλ, αλλά το τζαμί παραμένει υπό ισλαμική διοίκηση.