Τελιπίνου (θεός)
θεότητα της Χεττιτικής Μυθολογίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Αποσαφήνιση: ο Χετταίος βασιλιάς Τελιπίνου[1](15ος αιώνας π.Χ.) είναι ιστορικό πρόσωπο.
Ο Τελιπίνου (στη χεττιτική σφηνοειδή γραφή: 𒀭𒋼𒂊𒇷𒁉𒉡𒌑 , μεταγραφή: dTe(-e)-li-pí-nu(-ú), στη χαττική γλώσσα: Talipinu ή Talapinu) ήταν θεός των Χετταίων που προστάτευε την γεωργία. Θεωρείται επίσης θεός της καταιγίδας και προστάτης θεός των αγροτικών καλλιεργειών. Ήταν ο γιος του θεού του ουρανού Τεσούμπ που ήταν υπεύθυνος για τις καταιγίδες και της θύελλες. Μητέρα του Τελιπίνου ήταν η θεά του ήλιου Αρίννα. Σύζυγός του ήταν η θεά Χατεπούνα.[2]
Σύμφωνα με τον αρχαίο χεττιτικό Μύθο του Τελιπίνου που σώθηκε στις πήλινες πινακίδες της Χάττουσα, όταν ο Τελιπίνου εξαφανίστηκε, η γη έγινε άγονη, οι καλλιέργειες καταστράφηκαν και τα ζώα πέθαιναν από την πείνα:[3]
«Ομίχλη σκέπασε τα παράθυρα. Τα σπίτια κρύφτηκαν στην καταχνιά. Τα ξύλα στο τζάκι τα έπνιξε ο καπνός. Σκοτάδι σκέπασε τους θεούς στους βωμούς. Στα μαντριά τα πρόβατα και οι αγελάδες κατατρόμαξαν και οι μητέρες απαρνήθηκαν τα παιδιά τους. Ο Τελιπίνου έφυγε και μαζί του εξαφανίστηκε η σοδειά και τα ζώα έγιναν στείρα. Εξαφανίστηκε από τη φύση και τα λιβάδια η ζωή και η αφθονία ... Άνθρωποι και θεοί λιμοκτονούσαν».[3][4]