Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία
το Γαλλικό έθνος από το 1870 ως το 1940 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία ήταν το σύστημα κυβέρνησης της Γαλλίας από το 1870, με την κατάρρευση της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσικού πολέμου, μέχρι το 1940 με την ήττα της Γαλλίας από τη Γερμανία στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν το πρώτο γαλλικό καθεστώς που σταθεροποιήθηκε από το 1789, καθώς μετά τη Γαλλική Επανάσταση η Γαλλία βίωσε μέσα σε 80 χρόνια επτά πολιτικά καθεστώτα: τρεις συνταγματικές μοναρχίες, δύο εφήμερες δημοκρατίες (για δώδεκα και τέσσερα χρόνια) και δύο αυτοκρατορίες.
Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία
Troisième République Française
1870-1940 | |||
---|---|---|---|
| |||
Εθνικό σύνθημα: Liberté, Égalité, Fraternité Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη | |||
Η Γαλλία και οι αποικίες της το 1939 | |||
και μεγαλύτερη πόλη | Παρίσι 48°51′24″N 2°21′07″E | ||
Γαλλικά | |||
Νόμισμα | γαλλικό φράγκο |
Στις πρώτες μέρες της Τρίτης Δημοκρατίας κυριάρχησαν οι πολιτικές αναταραχές που προκλήθηκαν από τον γαλλο-πρωσικό πόλεμο του 1870-71, τον οποίο η Δημοκρατία συνέχισε και μετά την πτώση του αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ΄ το 1870. Επίσης, έπρεπε να αντιμετωπίσει τις σκληρές αποζημιώσεις που επέβαλαν οι Πρώσοι μετά τον πόλεμο, την απώλεια της Αλσατίας και της Λωρραίνης, την κοινωνική αναταραχή και την Κομμούνα του Παρισιού.
Οι γαλλικοί συνταγματικοί νόμοι του 1875 καθόρισαν τη σύνθεση της Τρίτης Δημοκρατίας. Η νομοθετική εξουσία ανατέθηκε σε δύο σώματα: μια Βουλή Αντιπροσώπων, που εκλεγόταν με καθολική ψηφοφορία, και μια Γερουσία, που εκλεγόταν από περιορισμένο αριθμό εκλογέων. Βουλευτές και γερουσιαστές εξέλεγαν από κοινού τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.[1]
Συζητήσεις για την αποκατάσταση της μοναρχίας κυριαρχούσαν στη θητεία των δύο πρώτων προέδρων της Δημοκρατίας Αντόλφ Τιέρ και Πατρίς ντε Μακ Μαόν, αλλά η σύγχυση ως προς τη φύση αυτής της μοναρχίας και σχετικά με το πρόσωπο που θα έπρεπε να ανεβεί στο θρόνο, η αυξανόμενη υποστήριξη της δημοκρατικής κυβέρνησης από το γαλλικό πληθυσμό και μια σειρά δημοκρατικών προέδρων κατά τη δεκαετία του 1880 απέτρεψαν όλα τα σχέδια για μια μοναρχική αποκατάσταση. Έτσι, η Τρίτη Δημοκρατία, η οποία αρχικά προοριζόταν ως προσωρινή κυβέρνηση, αντ 'αυτού έγινε μόνιμη κυβέρνηση και παρέμεινε για εβδομήντα χρόνια, γεγονός που την καθιστά το μακροβιότερο σύστημα διακυβέρνησης στη Γαλλία μετά την κατάρρευση του Παλαιού Καθεστώτος το 1789.
Η Τρίτη Δημοκρατία είναι επίσης μια περίοδος που χαρακτηρίζεται από μια σειρά κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που η κοινωνία επιθυμούσε διακαώς. Στο εξωτερικό δημιουργήθηκαν πολλές νέες γαλλικές αποικίες, μεταξύ των οποίων η Γαλλική Ινδοκίνα, η Γαλλική Μαδαγασκάρη, η Γαλλική Πολυνησία και μεγάλες περιοχές της Δυτικής Αφρικής, όλες αποκτήθηκαν κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα.
H πολιτική ζωή ήταν έντονα πολωμένη. Στα αριστερά βρίσκονταν η μεταρρυθμιστική Γαλλία, κληρονόμος της Γαλλικής Επανάστασης. Στα δεξιά υπήρχε η συντηρητική Γαλλία, με ρίζες στην αγροτιά, τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και το στρατό. Στα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα κυριάρχησε η Δημοκρατική Συμμαχία, το κύριο κεντροδεξιό κόμμα. Η περίοδος από την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έως τα τέλη της δεκαετίας του 1930 χαρακτηρίστηκε από έντονα πολωμένη πολιτική ατμόσφαιρα μεταξύ της Δημοκρατικής Συμμαχίας και των Ριζοσπαστών-Σοσιαλιστών. Η κυβέρνηση έπεσε, θέτοντας ουσιαστικά τέλος στην Τρίτη Δημοκρατία, στις αρχές του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Γαλλία.