Τσιφλίκι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ως τσιφλίκι (αγροτικές περιοχές που συνήθως ανήκαν στους Τούρκους)(Οθωμανικά Τούρκικα: Çiftlik, Αλβανικά: çiflig, Βουλγαρικά & Σλαβομακεδόνικα: чифлик, τσιφλίκ, Σερβικά: читлук/čitluk) ορίζεται η μεγάλη αγροτική περιοχή, ακόμη και ολόκληρο χωριό που ανήκε σε ιδιώτη κατά την περίοδο της οθωμανικής κατάκτησης και στο οποίο δούλευαν υποχρεωτικά οι κολίγοι. Ο ίδιος όρος χρησιμοποιήθηκε αργότερα προκειμένου να περιγράψει το μεγάλο αγρόκτημα, ιδιοκτησία πλούσιων οικογενειών[1]. Σε σύγκριση με το σύστημα των τιμαρίων, το τσιφλίκι έχει κληρονομικό χαρακτήρα και ο ιδιοκτήτης (τσιφλικάς) δεν έχει πολιτική εξουσία στο έδαφος του τσιφλικιού. Εσωτερικά, το τσιφλίκι λειτουργεί σαν κλασικό φέουδο: ο τσιφλικάς προσφέρει το έδαφος, ενίοτε και τους σπόρους, ενώ ο κολίγος προσφέρει την εργασία του.