Υπόθεση Νοτόριους
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ταινία Υπόθεση Νοτόριους (πρωτότυπος τίτλος: Notorious), γνωστή κι ως Ο Περιβόητος ή Νοτόριους, είναι ψυχολογικό θρίλερ παραγωγής 1946, σε σκηνοθεσία Άλφρεντ Χίτσκοκ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι o Κάρι Γκραντ, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, ο Κλοντ Ρέινς κι ο Αλέξης Μινωτής.
Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
Υπόθεση Νοτόριους | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Άλφρεντ Χίτσκοκ |
Παραγωγή | Άλφρεντ Χίτσκοκ |
Σενάριο | Μπεν Χεχτ |
Πρωταγωνιστές | Κάρι Γκραντ Ίνγκριντ Μπέργκμαν Κλοντ Ρέινς Αλέξης Μινωτής |
Μουσική | Ρόι Γουέμπ |
Φωτογραφία | Τεντ Τέτσλαφ και Ρόμπερτ Κάπα |
Μοντάζ | Theron Warth |
Εταιρεία παραγωγής | RKO Pictures |
Διανομή | RKO Pictures και Netflix |
Πρώτη προβολή | 15/8/1946 |
Κυκλοφορία | 1946 |
Διάρκεια | 101 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Aγγλικά |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η ταινία σύμφωνα με τους κριτικούς σηματοδοτεί καλλιτεχνική ωρίμανση, όσον αφορά τη θεματολογία του σκηνοθέτη. Ο βιογράφος του Ντόναλντ Σπότο, γράφει ότι η ταινία αποτελεί την πρώτη απόπειρα του Χίτσκοκ να δημιουργήσει μια σοβαρή ερωτική ιστορία.[1]
Η ταινία φημίζεται για δυο συγκεκριμένες σκηνές:[2] Μια από αυτές είναι η σκηνή στην οποία η Ίνγκριντ Μπέργκμαν κρατάει κρυμμένο στο χέρι της το κλειδί από το κελάρι, όπου ο εραστής της, Κάρι Γκραντ, πρόκειται να ψάξει για στοιχεία που πρόκειται να ενοχοποιήσουν το σύζυγό της που υποδύεται ο Κλοντ Ρέινς. Ο Χίτσκοκ μετακινεί την κάμερα από το μπαλκόνι της εσωτερικής σκάλας της έπαυλης καταγράφοντας τον κόσμο που παρίσταται στη δεξίωση κι ύστερα εστιάζει το φακό στο χέρι της Μπέργκμαν, όπου βρίσκεται κρυμμένο το κλειδί του κελαριού. Η άλλη διάσημη σκηνή της ταινίας αφορά ένα από τα φιλιά που η Μπέργκμαν ανταλλάσσει με τον Κάρι Γκραντ, το οποίο διαρκεί δυόμιση λεπτά. Ο κώδικας Χέιζ απαγόρευε την απεικόνιση φιλιών που ξεπερνούσαν τη διάρκεια των 3 δευτερολέπτων. Έτσι ο σκηνοθέτης προκειμένου να μην περάσει από λογοκρισία, έβαλε τους δυο ηθοποιούς να φιλιούνται για 3 δευτερόλεπτα και έπειτα να ανταλλάσσουν γλυκόλογα ο ένας στο αυτί του άλλου, εναλλάσσοντας έτσι το παθιασμένο φιλί με τους ψιθύρους[3].
Η ταινία συμμετείχε επίσης στο Φεστιβάλ των Καννών το 1946.[4]
Το 2006 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου.