Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φίλιππος Γ΄ ο Τολμηρός (Philippe III le Hardi [6], 1 Μαΐου 1245 - 5 Οκτωβρίου 1285) βασιλιάς της Γαλλίας (1270 - 1285), μέλος του Οίκου των Καπετιδών ήταν δεύτερος γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου του Αγίου και της Μαργαρίτας της Προβηγκίας. [7] Το προσωνύμιο Τολμηρός ήταν μάλλον ειρωνικό, ο ίδιος ήταν δειλός, άτολμος και αναποφάσιστος σαν χαρακτήρας, επηρεαζόταν εύκολα από τις αποφάσεις των συγγενικών του προσώπων, ιδιαίτερα του θείου του Καρόλου του Ανζού και του συμβούλου του Πέτρου του Μπρος. Ο πατέρας του Λουδοβίκος Θ΄ πέθανε στην Η΄ Σταυροφορία από επιδημία που θέρισε τον στρατό του, ο ίδιος σαν πρωτότοκος γιος και διάδοχος στέφθηκε κατόπιν βασιλιάς στο Ρενς (1271). Ο Φίλιππος Γ' έκανε πολλές προσαρτήσεις στο Γαλλικό στέμμα, η πιο σημαντική ήταν η κομητείας της Τουλούζη (1271). Κατά τη διάρκεια του Σικελικού Εσπερινού (1282) οργάνωσε Σταυροφορία εναντίον του Πέτρου Γ' της Αραγωνίας για να υποστηρίξει τον θείο του Κάρολο τον Ανδεγαυό, απέτυχε ο στρατός του θερίστηκε από επιδημία δυσεντερίας και ο ίδιος πέθανε από αυτήν. Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας.