αὔξω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ǎu̯k.sɔː/ → /ˈaɸk.so/ → /ˈafk.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ǎu̯k.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈaʍk.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈaɸk.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈafk.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈafk.so/

Verb

αὔξω • (aúxō)

1. alternative form of αὐξάνω (auxánō)

Inflection

   Present: αὔξω, αὔξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αὔξω	αὔξεις	αὔξει	αὔξετον	αὔξετον	αὔξομεν	αὔξετε	αὔξουσῐ(ν)
	subjunctive	αὔξω	αὔξῃς	αὔξῃ	αὔξητον	αὔξητον	αὔξωμεν	αὔξητε	αὔξωσῐ(ν)
	optative	αὔξοιμῐ	αὔξοις	αὔξοι	αὔξοιτον	αὐξοίτην	αὔξοιμεν	αὔξοιτε	αὔξοιεν
	imperative		αὖξε	αὐξέτω	αὔξετον	αὐξέτων		αὔξετε	αὐξόντων
middle/ passive	indicative	αὔξομαι	αὔξῃ / αὔξει	αὔξεται	αὔξεσθον	αὔξεσθον	αὐξόμεθᾰ	αὔξεσθε	αὔξονται
	subjunctive	αὔξωμαι	αὔξῃ	αὔξηται	αὔξησθον	αὔξησθον	αὐξώμεθᾰ	αὔξησθε	αὔξωνται
	optative	αὐξοίμην	αὔξοιο	αὔξοιτο	αὔξοισθον	αὐξοίσθην	αὐξοίμεθᾰ	αὔξοισθε	αὔξοιντο
	imperative		αὔξου	αὐξέσθω	αὔξεσθον	αὐξέσθων		αὔξεσθε	αὐξέσθων
		active				middle/passive
infinitive		αὔξειν				αὔξεσθαι
participle	m	αὔξων				αὐξόμενος
	f	αὔξουσᾰ				αὐξομένη
	n	αὖξον				αὐξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ηὖξον, ηὐξόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ηὖξον	ηὖξες	ηὖξε(ν)	ηὔξετον	ηὐξέτην	ηὔξομεν	ηὔξετε	ηὖξον
middle/ passive	indicative	ηὐξόμην	ηὔξου	ηὔξετο	ηὔξεσθον	ηὐξέσθην	ηὐξόμεθᾰ	ηὔξεσθε	ηὔξοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: αὐξήσω, αὐξήσομαι, αὐξηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αὐξήσω	αὐξήσεις	αὐξήσει	αὐξήσετον	αὐξήσετον	αὐξήσομεν	αὐξήσετε	αὐξήσουσῐ(ν)
	optative	αὐξήσοιμῐ	αὐξήσοις	αὐξήσοι	αὐξήσοιτον	αὐξησοίτην	αὐξήσοιμεν	αὐξήσοιτε	αὐξήσοιεν
middle	indicative	αὐξήσομαι	αὐξήσῃ / αὐξήσει	αὐξήσεται	αὐξήσεσθον	αὐξήσεσθον	αὐξησόμεθᾰ	αὐξήσεσθε	αὐξήσονται
	optative	αὐξησοίμην	αὐξήσοιο	αὐξήσοιτο	αὐξήσοισθον	αὐξησοίσθην	αὐξησοίμεθᾰ	αὐξήσοισθε	αὐξήσοιντο
passive	indicative	αὐξηθήσομαι	αὐξηθήσῃ	αὐξηθήσεται	αὐξηθήσεσθον	αὐξηθήσεσθον	αὐξηθησόμεθᾰ	αὐξηθήσεσθε	αὐξηθήσονται
	optative	αὐξηθησοίμην	αὐξηθήσοιο	αὐξηθήσοιτο	αὐξηθήσοισθον	αὐξηθησοίσθην	αὐξηθησοίμεθᾰ	αὐξηθήσοισθε	αὐξηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		αὐξήσειν			αὐξήσεσθαι		αὐξηθήσεσθαι
participle	m	αὐξήσων			αὐξησόμενος		αὐξηθησόμενος
	f	αὐξήσουσᾰ			αὐξησομένη		αὐξηθησομένη
	n	αὐξῆσον			αὐξησόμενον		αὐξηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ηὔξησᾰ, ηὐξησᾰ́μην, ηὐξήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ηὔξησᾰ	ηὔξησᾰς	ηὔξησε(ν)	ηὐξήσᾰτον	ηὐξησᾰ́την	ηὐξήσᾰμεν	ηὐξήσᾰτε	ηὔξησᾰν
	subjunctive	αὐξήσω	αὐξήσῃς	αὐξήσῃ	αὐξήσητον	αὐξήσητον	αὐξήσωμεν	αὐξήσητε	αὐξήσωσῐ(ν)
	optative	αὐξήσαιμῐ	αὐξήσειᾰς / αὐξήσαις	αὐξήσειε(ν) / αὐξήσαι	αὐξήσαιτον	αὐξησαίτην	αὐξήσαιμεν	αὐξήσαιτε	αὐξήσειᾰν / αὐξήσαιεν
	imperative		αὔξησον	αὐξησᾰ́τω	αὐξήσᾰτον	αὐξησᾰ́των		αὐξήσᾰτε	αὐξησᾰ́ντων
middle	indicative	ηὐξησᾰ́μην	ηὐξήσω	ηὐξήσᾰτο	ηὐξήσᾰσθον	ηὐξησᾰ́σθην	ηὐξησᾰ́μεθᾰ	ηὐξήσᾰσθε	ηὐξήσᾰντο
	subjunctive	αὐξήσωμαι	αὐξήσῃ	αὐξήσηται	αὐξήσησθον	αὐξήσησθον	αὐξησώμεθᾰ	αὐξήσησθε	αὐξήσωνται
	optative	αὐξησαίμην	αὐξήσαιο	αὐξήσαιτο	αὐξήσαισθον	αὐξησαίσθην	αὐξησαίμεθᾰ	αὐξήσαισθε	αὐξήσαιντο
	imperative		αὔξησαι	αὐξησᾰ́σθω	αὐξήσᾰσθον	αὐξησᾰ́σθων		αὐξήσᾰσθε	αὐξησᾰ́σθων
passive	indicative	ηὐξήθην	ηὐξήθης	ηὐξήθη	ηὐξήθητον	ηὐξηθήτην	ηὐξήθημεν	ηὐξήθητε	ηὐξήθησᾰν
	subjunctive	αὐξηθῶ	αὐξηθῇς	αὐξηθῇ	αὐξηθῆτον	αὐξηθῆτον	αὐξηθῶμεν	αὐξηθῆτε	αὐξηθῶσῐ(ν)
	optative	αὐξηθείην	αὐξηθείης	αὐξηθείη	αὐξηθεῖτον / αὐξηθείητον	αὐξηθείτην / αὐξηθειήτην	αὐξηθεῖμεν / αὐξηθείημεν	αὐξηθεῖτε / αὐξηθείητε	αὐξηθεῖεν / αὐξηθείησᾰν
	imperative		αὐξήθητῐ	αὐξηθήτω	αὐξήθητον	αὐξηθήτων		αὐξήθητε	αὐξηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		αὐξῆσαι			αὐξήσᾰσθαι		αὐξηθῆναι
participle	m	αὐξήσᾱς			αὐξησᾰ́μενος		αὐξηθείς
	f	αὐξήσᾱσᾰ			αὐξησᾰμένη		αὐξηθεῖσᾰ
	n	αὐξῆσᾰν			αὐξησᾰ́μενον		αὐξηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ηὔξηκᾰ, ηὔξημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ηὔξηκᾰ	ηὔξηκᾰς	ηὔξηκε(ν)	ηὐξήκᾰτον	ηὐξήκᾰτον	ηὐξήκᾰμεν	ηὐξήκᾰτε	ηὐξήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ηὐξήκω	ηὐξήκῃς	ηὐξήκῃ	ηὐξήκητον	ηὐξήκητον	ηὐξήκωμεν	ηὐξήκητε	ηὐξήκωσῐ(ν)
	optative	ηὐξήκοιμῐ / ηὐξηκοίην	ηὐξήκοις / ηὐξηκοίης	ηὐξήκοι / ηὐξηκοίη	ηὐξήκοιτον	ηὐξηκοίτην	ηὐξήκοιμεν	ηὐξήκοιτε	ηὐξήκοιεν
	imperative		ηὔξηκε	ηὐξηκέτω	ηὐξήκετον	ηὐξηκέτων		ηὐξήκετε	ηὐξηκόντων
middle/ passive	indicative	ηὔξημαι	ηὔξησαι	ηὔξηται	ηὔξησθον	ηὔξησθον	ηὐξήμεθᾰ	ηὔξησθε	ηὔξηνται
	subjunctive	ηὐξημένος ὦ	ηὐξημένος ᾖς	ηὐξημένος ᾖ	ηὐξημένω ἦτον	ηὐξημένω ἦτον	ηὐξημένοι ὦμεν	ηὐξημένοι ἦτε	ηὐξημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ηὐξημένος εἴην	ηὐξημένος εἴης	ηὐξημένος εἴη	ηὐξημένω εἴητον / εἶτον	ηὐξημένω εἰήτην / εἴτην	ηὐξημένοι εἴημεν / εἶμεν	ηὐξημένοι εἴητε / εἶτε	ηὐξημένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		ηὔξησο	ηὐξήσθω	ηὔξησθον	ηὐξήσθων		ηὔξησθε	ηὐξήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ηὐξηκέναι				ηὐξῆσθαι
participle	m	ηὐξηκώς				ηὐξημένος
	f	ηὐξηκυῖᾰ				ηὐξημένη
	n	ηὐξηκός				ηὐξημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ηὐξήκειν / ηὐξήκη, ηὐξήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ηὐξήκειν / ηὐξήκη	ηὐξήκεις / ηὐξήκης	ηὐξήκει(ν)	ηὐξήκετον	ηὐξηκέτην	ηὐξήκεμεν	ηὐξήκετε	ηὐξήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ηὐξήμην	ηὔξησο	ηὔξητο	ηὔξησθον	ηὐξήσθην	ηὐξήμεθᾰ	ηὔξησθε	ηὔξηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• αὔξῐμος (aúxĭmos)

Further reading

• “αὔξω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• αὔξω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• αὔξω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)