நடவடிக்கை

Tamil

Etymology

From நடவு (naṭavu) +‎ அடிக்கை (aṭikkai).

Pronunciation

• IPA^(key): /n̪ɐɖɐʋɐɖɪkːɐɪ̯/

Noun

நடவடிக்கை • (naṭavaṭikkai)

1. action, behavior
2. measures, actions (as recompense or following a wrongdoing)

   குற்றவாளிகளை கைதுசெய்ய காவல்துறையினர் தக்க நடவடிக்கைகள் எடுத்துவருகின்றனர்.

   kuṟṟavāḷikaḷai kaituceyya kāvaltuṟaiyiṉar takka naṭavaṭikkaikaḷ eṭuttuvarukiṉṟaṉar.

   The police department is undertaking immediate actions to arrest the criminals.

Declension

ai-stem declension of நடவடிக்கை (naṭavaṭikkai)

	singular	plural
nominative	நடவடிக்கை naṭavaṭikkai	நடவடிக்கைகள் naṭavaṭikkaikaḷ
vocative	நடவடிக்கையே naṭavaṭikkaiyē	நடவடிக்கைகளே naṭavaṭikkaikaḷē
accusative	நடவடிக்கையை naṭavaṭikkaiyai	நடவடிக்கைகளை naṭavaṭikkaikaḷai
dative	நடவடிக்கைக்கு naṭavaṭikkaikku	நடவடிக்கைகளுக்கு naṭavaṭikkaikaḷukku
benefactive	நடவடிக்கைக்காக naṭavaṭikkaikkāka	நடவடிக்கைகளுக்காக naṭavaṭikkaikaḷukkāka
genitive 1	நடவடிக்கையுடைய naṭavaṭikkaiyuṭaiya	நடவடிக்கைகளுடைய naṭavaṭikkaikaḷuṭaiya
genitive 2	நடவடிக்கையின் naṭavaṭikkaiyiṉ	நடவடிக்கைகளின் naṭavaṭikkaikaḷiṉ
locative 1	நடவடிக்கையில் naṭavaṭikkaiyil	நடவடிக்கைகளில் naṭavaṭikkaikaḷil
locative 2	நடவடிக்கையிடம் naṭavaṭikkaiyiṭam	நடவடிக்கைகளிடம் naṭavaṭikkaikaḷiṭam
sociative 1	நடவடிக்கையோடு naṭavaṭikkaiyōṭu	நடவடிக்கைகளோடு naṭavaṭikkaikaḷōṭu
sociative 2	நடவடிக்கையுடன் naṭavaṭikkaiyuṭaṉ	நடவடிக்கைகளுடன் naṭavaṭikkaikaḷuṭaṉ
instrumental	நடவடிக்கையால் naṭavaṭikkaiyāl	நடவடிக்கைகளால் naṭavaṭikkaikaḷāl
ablative	நடவடிக்கையிலிருந்து naṭavaṭikkaiyiliruntu	நடவடிக்கைகளிலிருந்து naṭavaṭikkaikaḷiliruntu