Cihan

See also: cihan

Turkish

Etymology

From cihan (“world, universe”).

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʒiˈhan/

Proper noun

Cihan

1. a male given name from Persian

Declension

Declension of Cihan

	singular	plural
nominative	Cihan	Cihanlar
accusative	Cihan'ı	Cihanları
dative	Cihan'a	Cihanlara
locative	Cihan'da	Cihanlarda
ablative	Cihan'dan	Cihanlardan
genitive	Cihan'ın	Cihanların

Possessive forms of Cihan

	singular	plural
benim (my)	Cihan'ım	Cihanlarım
senin (your)	Cihan'ın	Cihanların
onun (his/her/its)	Cihan'ı	Cihanları
bizim (our)	Cihan'ımız	Cihanlarımız
sizin (your)	Cihan'ınız	Cihanlarınız
onların (their)	Cihan'ı Cihanları	Cihanları