aankopen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːŋkoːpə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧ko‧pen

Etymology 1

From aan +‎ kopen.

Verb

aankopen

1. (transitive) to purchase, to buy

   Synonyms: aanschaffen, kopen

Conjugation

Conjugation of aankopen (weak with past in -cht, separable)
infinitive	aankopen
past singular	kocht aan
past participle	aangekocht
infinitive	aankopen
gerund	aankopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	koop aan	kocht aan	aankoop	aankocht
2nd person sing. (jij)	koopt aan, koop aan2	kocht aan	aankoopt	aankocht
2nd person sing. (u)	koopt aan	kocht aan	aankoopt	aankocht
2nd person sing. (gij)	koopt aan	kocht aan	aankoopt	aankocht
3rd person singular	koopt aan	kocht aan	aankoopt	aankocht
plural	kopen aan	kochten aan	aankopen	aankochten
subjunctive sing.1	kope aan	kochte aan	aankope	aankochte
subjunctive plur.1	kopen aan	kochten aan	aankopen	aankochten
imperative sing.	koop aan
imperative plur.1	koopt aan
participles	aankopend	aangekocht
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

aankopen

1. plural of aankoop

Anagrams

• aanknope, knope aan, kopen aan