afkoersen

Dutch

Etymology

From af +‎ koersen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌkur.sə(n)/, [-kuːr-]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧koer‧sen

Verb

afkoersen

1. to set course [with op ‘goal / destination’]

Conjugation

Conjugation of afkoersen (weak, separable)
infinitive	afkoersen
past singular	koerste af
past participle	afgekoerst
infinitive	afkoersen
gerund	afkoersen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	koers af	koerste af	afkoers	afkoerste
2nd person sing. (jij)	koerst af, koers af2	koerste af	afkoerst	afkoerste
2nd person sing. (u)	koerst af	koerste af	afkoerst	afkoerste
2nd person sing. (gij)	koerst af	koerste af	afkoerst	afkoerste
3rd person singular	koerst af	koerste af	afkoerst	afkoerste
plural	koersen af	koersten af	afkoersen	afkoersten
subjunctive sing.1	koerse af	koerste af	afkoerse	afkoerste
subjunctive plur.1	koersen af	koersten af	afkoersen	afkoersten
imperative sing.	koers af
imperative plur.1	koerst af
participles	afkoersend	afgekoerst
1) Archaic. 2) In case of inversion.