afscheren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afscheren, afsceren. Equivalent to af +‎ scheren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌsxeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧sche‧ren

Verb

afscheren

1. (transitive) to shave off

Conjugation

Conjugation of afscheren (weak, separable)
infinitive	afscheren
past singular	scheerde af
past participle	afgescheerd
infinitive	afscheren
gerund	afscheren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	scheer af	scheerde af	afscheer	afscheerde
2nd person sing. (jij)	scheert af, scheer af2	scheerde af	afscheert	afscheerde
2nd person sing. (u)	scheert af	scheerde af	afscheert	afscheerde
2nd person sing. (gij)	scheert af	scheerde af	afscheert	afscheerde
3rd person singular	scheert af	scheerde af	afscheert	afscheerde
plural	scheren af	scheerden af	afscheren	afscheerden
subjunctive sing.1	schere af	scheerde af	afschere	afscheerde
subjunctive plur.1	scheren af	scheerden af	afscheren	afscheerden
imperative sing.	scheer af
imperative plur.1	scheert af
participles	afscherend	afgescheerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.