amuseren

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French amuser.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːmyˈzeːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: amu‧se‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

amuseren

1. (transitive) to amuse
2. (reflexive) to amuse oneself, to have fun

Conjugation

Conjugation of amuseren (weak)
infinitive	amuseren
past singular	amuseerde
past participle	geamuseerd
infinitive	amuseren
gerund	amuseren n
	present tense	past tense
1st person singular	amuseer	amuseerde
2nd person sing. (jij)	amuseert, amuseer2	amuseerde
2nd person sing. (u)	amuseert	amuseerde
2nd person sing. (gij)	amuseert	amuseerde
3rd person singular	amuseert	amuseerde
plural	amuseren	amuseerden
subjunctive sing.1	amusere	amuseerde
subjunctive plur.1	amuseren	amuseerden
imperative sing.	amuseer
imperative plur.1	amuseert
participles	amuserend	geamuseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• vermaken
• (amuse oneself): lol hebben

Related terms

• amusant
• amusement