Pronunciation
- IPA(key): /apˈpar.ta/
- Rhymes: -arta
Verb
apparta (imperfect japparta, past participle appartat, verbal noun appartar)
- (reflexive) to withdraw (oneself)
Conjugation
More information positive forms, singular ...
Conjugation of apparta (i-type unadapted loan)
| positive forms |
|
singular |
plural |
|
1st person |
2nd person |
3rd person |
1st person |
2nd person |
3rd person |
| perfect |
m |
appartajt |
appartajt |
apparta |
appartajna |
appartajtu |
appartaw |
| f |
appartat |
| imperfect |
m |
napparta |
tapparta |
japparta |
nappartaw |
tappartaw |
jappartaw |
| f |
tapparta |
| imperative |
|
apparta |
|
|
appartaw |
|
|
| negative forms |
|
singular |
plural |
|
1st person |
2nd person |
3rd person |
1st person |
2nd person |
3rd person |
| perfect |
m |
appartajtx |
appartajtx |
apparta |
appartajniex |
appartajtux |
appartawx |
| f |
appartatx |
| imperfect |
m |
nappartax |
tappartax |
jappartax |
nappartawx |
tappartawx |
jappartawx |
| f |
tappartax |
| imperative |
|
tappartax |
|
|
tappartawx |
|
Close