aptekarczyk

Polish

Etymology

From aptekarz +‎ -czyk.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ap.tɛˈkar.t͡ʂɘk/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ap.teˈkar.t͡ʂɨk/

• Rhymes: -art͡ʂɘk
• Syllabification: ap‧te‧kar‧czyk

Noun

aptekarczyk m pers

1. (historical) pharmacist apprentice or assistant

   Synonym: puer

Declension

Declension of aptekarczyk

	singular	plural
nominative	aptekarczyk	aptekarczycy/aptekarczyki (deprecative)
genitive	aptekarczyka	aptekarczyków
dative	aptekarczykowi	aptekarczykom
accusative	aptekarczyka	aptekarczyków
instrumental	aptekarczykiem	aptekarczykami
locative	aptekarczyku	aptekarczykach
vocative	aptekarczyku	aptekarczycy

Related terms

adjectives

• aptekarski

nouns

• aptekarka
• aptekarstwo
• aptekarzewicz
• aptekarzostwo
• aptekarzowa
• aptekarzówna
• aptekarzyna

Further reading

• aptekarczyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• aptekarczyk in Polish dictionaries at PWN
• aptekarczyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “aptekarczyk”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]