beheren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch beheren. Equivalent to heer +‎ be- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈɦeːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧he‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

beheren

1. (transitive) to manage, administer

Conjugation

Conjugation of beheren (weak, prefixed)
infinitive	beheren
past singular	beheerde
past participle	beheerd
infinitive	beheren
gerund	beheren n
	present tense	past tense
1st person singular	beheer	beheerde
2nd person sing. (jij)	beheert, beheer2	beheerde
2nd person sing. (u)	beheert	beheerde
2nd person sing. (gij)	beheert	beheerde
3rd person singular	beheert	beheerde
plural	beheren	beheerden
subjunctive sing.1	behere	beheerde
subjunctive plur.1	beheren	beheerden
imperative sing.	beheer
imperative plur.1	beheert
participles	beherend	beheerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• beheer
• beheerder
• behering

Descendants

• Afrikaans: beheer