bemoedigen

Dutch

Etymology

From moed +‎ be- -igen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈmudəɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧moe‧di‧gen
• Rhymes: -udəɣən

Verb

bemoedigen

1. (transitive) to encourage

Conjugation

Conjugation of bemoedigen (weak, prefixed)
infinitive	bemoedigen
past singular	bemoedigde
past participle	bemoedigd
infinitive	bemoedigen
gerund	bemoedigen n
	present tense	past tense
1st person singular	bemoedig	bemoedigde
2nd person sing. (jij)	bemoedigt, bemoedig2	bemoedigde
2nd person sing. (u)	bemoedigt	bemoedigde
2nd person sing. (gij)	bemoedigt	bemoedigde
3rd person singular	bemoedigt	bemoedigde
plural	bemoedigen	bemoedigden
subjunctive sing.1	bemoedige	bemoedigde
subjunctive plur.1	bemoedigen	bemoedigden
imperative sing.	bemoedig
imperative plur.1	bemoedigt
participles	bemoedigend	bemoedigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bemoediging