beogen

Dutch

Etymology

From be- +‎ ogen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈoːɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧ogen
• Rhymes: -oːɣən

Verb

beogen

1. (transitive) to intend, aim, seek (have as a goal)

   Wij beogen met deze vragen dat te bereiken. ― We aim to achieve that with these questions.

   Daarmee werd beoogd een hervorming van het zorgstelsel te bewerkstelligen. ― The aim was to bring about a reform of the health care system.

   Het voorstel beoogt het huidige stelsel voor een nieuwe periode van drie jaar te verlengen. ― The proposal seeks to renew the existing scheme for a further period of three years.

Conjugation

Conjugation of beogen (weak, prefixed)
infinitive	beogen
past singular	beoogde
past participle	beoogd
infinitive	beogen
gerund	beogen n
	present tense	past tense
1st person singular	beoog	beoogde
2nd person sing. (jij)	beoogt, beoog2	beoogde
2nd person sing. (u)	beoogt	beoogde
2nd person sing. (gij)	beoogt	beoogde
3rd person singular	beoogt	beoogde
plural	beogen	beoogden
subjunctive sing.1	beoge	beoogde
subjunctive plur.1	beogen	beoogden
imperative sing.	beoog
imperative plur.1	beoogt
participles	beogend	beoogd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• beoging

Anagrams

• engobe