bewegen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bewegen. Equivalent to be- +‎ wegen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈʋeːɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧we‧gen
• Rhymes: -eːɣən

Verb

bewegen

1. (intransitive, sometimes reflexive) to move, to be in motion

   Mijn benen bewegen. ― My legs move.

   Slakken bewegen zich maar langzaam. ― Snails move rather slowly.

2. (transitive) to move, to cause to be in motion

   Ik kan mijn benen niet bewegen. ― I can't move my legs.

3. (transitive) to budge, to motivate, to spur, to induce

   Ik kan hem maar niet bewegen om boodschappen te doen. ― I just can't get him to go to the shops.

Conjugation

Conjugation of bewegen (strong class 4, prefixed)
infinitive	bewegen
past singular	bewoog
past participle	bewogen
infinitive	bewegen
gerund	bewegen n
	present tense	past tense
1st person singular	beweeg	bewoog
2nd person sing. (jij)	beweegt, beweeg2	bewoog
2nd person sing. (u)	beweegt	bewoog
2nd person sing. (gij)	beweegt	bewoogt
3rd person singular	beweegt	bewoog
plural	bewegen	bewogen
subjunctive sing.1	bewege	bewoge
subjunctive plur.1	bewegen	bewogen
imperative sing.	beweeg
imperative plur.1	beweegt
participles	bewegend	bewogen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• beweegbaar
• beweeglijk
• beweegreden
• beweging
• hemel en aarde bewegen
• meebewegen

Descendants

• Afrikaans: beweeg
• Negerhollands: beweeg
• → Sranan Tongo: buweigi