bezigen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch besighen; bēsich in Middle Dutch had a meaning of "useful" which is lost in Modern Dutch, so the surface analysis of bezig +‎ -en is somewhat unintuitive to modern speakers.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbeː.zə.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧zi‧gen

Verb

bezigen

1. (transitive) to use

   Synonym: gebruiken

   • 2025, Joanie de Rijke, quoting Michelle Haas, “'Ongekende' sabotageactie zorgt voor bezorgdheid bij Europa en de NAVO: 'Iedereen wist allang waar de zwakke plekken zitten'”, in De Morgen‎:

     Maar de duidelijke, snelle veroordeling die Polen nu bezigt, duidt wel op een nieuwe fase.

     But the clear and rapid [words of] condemnation that Poland is now using do point to a new phase.

Conjugation

Conjugation of bezigen (weak)
infinitive	bezigen
past singular	bezigde
past participle	gebezigd
infinitive	bezigen
gerund	bezigen n
	present tense	past tense
1st person singular	bezig	bezigde
2nd person sing. (jij)	bezigt, bezig2	bezigde
2nd person sing. (u)	bezigt	bezigde
2nd person sing. (gij)	bezigt	bezigde
3rd person singular	bezigt	bezigde
plural	bezigen	bezigden
subjunctive sing.1	bezige	bezigde
subjunctive plur.1	bezigen	bezigden
imperative sing.	bezig
imperative plur.1	bezigt
participles	bezigend	gebezigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• beziging

References

• van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “bezigen”, in Etymologiebank, Meertens Institute