biecki

Polish

Etymology

From Biecz +‎ -cki.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbjɛt͡s.ki/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ski
• Syllabification: biec‧ki

Adjective

biecki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) of, from or relating to Biecz

Declension

Declension of biecki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative/vocative	biecki		biecka	bieckie	bieccy	bieckie
genitive	bieckiego		bieckiej	bieckiego	bieckich
dative	bieckiemu		bieckiej	bieckiemu	bieckim
accusative	bieckiego	biecki	biecką	bieckie	bieckich	bieckie
instrumental	bieckim		biecką	bieckim	bieckimi
locative	bieckim		bieckiej	bieckim	bieckich

Related terms

nouns

• bieczanin
• bieczanka

proper noun

• Biecz

Further reading

• biecki in Polish dictionaries at PWN