bijlopen

Dutch

Etymology

From bij (“by, at”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɛi̯ˌloː.pə(n)/
• Hyphenation: bij‧lo‧pen

Verb

bijlopen

1. to be up-to-date
2. said of a side of an object that is not parallel to the other side
3. (dated) to walk at, to walk toward to join

Conjugation

Conjugation of bijlopen (strong class 7, separable)
infinitive	bijlopen
past singular	liep bij
past participle	bijgelopen
infinitive	bijlopen
gerund	bijlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop bij	liep bij	bijloop	bijliep
2nd person sing. (jij)	loopt bij, loop bij2	liep bij	bijloopt	bijliep
2nd person sing. (u)	loopt bij	liep bij	bijloopt	bijliep
2nd person sing. (gij)	loopt bij	liept bij	bijloopt	bijliept
3rd person singular	loopt bij	liep bij	bijloopt	bijliep
plural	lopen bij	liepen bij	bijlopen	bijliepen
subjunctive sing.1	lope bij	liepe bij	bijlope	bijliepe
subjunctive plur.1	lopen bij	liepen bij	bijlopen	bijliepen
imperative sing.	loop bij
imperative plur.1	loopt bij
participles	bijlopend	bijgelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.