brydda

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈprɪtːa/
• Rhymes: -ɪtːa

Verb

brydda (weak verb, third-person singular past indicative bryddaði, supine bryddað)

1. to hem, to border, to line [with accusative]

Conjugation

brydda – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að brydda
supine sagnbót		bryddað
present participle lýsingarháttur nútíðar		bryddandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	brydda	bryddaði		bryddi	bryddaði
	þú	bryddar	bryddaðir		bryddir	bryddaðir
	hann, hún, það	bryddar	bryddaði		bryddi	bryddaði
plural	við	bryddum	brydduðum		bryddum	brydduðum
	þið	bryddið	brydduðuð		bryddið	brydduðuð
	þeir, þær, þau	brydda	brydduðu		bryddi	brydduðu
		imperative boðháttur
singular	þú	brydda (þú), bryddaðu
plural	þið	bryddið (þið), bryddiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bryddast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að bryddast
supine sagnbót		bryddast
present participle lýsingarháttur nútíðar		bryddandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	bryddast	bryddaðist		bryddist	bryddaðist
	þú	bryddast	bryddaðist		bryddist	bryddaðist
	hann, hún, það	bryddast	bryddaðist		bryddist	bryddaðist
plural	við	bryddumst	brydduðumst		bryddumst	brydduðumst
	þið	bryddist	brydduðust		bryddist	brydduðust
	þeir, þær, þau	bryddast	brydduðust		bryddist	brydduðust
		imperative boðháttur
singular	þú	bryddast (þú), bryddastu
plural	þið	bryddist (þið), bryddisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bryddaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bryddaður	brydduð	bryddað	bryddaðir	bryddaðar	brydduð
accusative (þolfall)	bryddaðan	bryddaða	bryddað	bryddaða	bryddaðar	brydduð
dative (þágufall)	brydduðum	bryddaðri	brydduðu	brydduðum	brydduðum	brydduðum
genitive (eignarfall)	bryddaðs	bryddaðrar	bryddaðs	bryddaðra	bryddaðra	bryddaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bryddaði	bryddaða	bryddaða	brydduðu	brydduðu	brydduðu
accusative (þolfall)	bryddaða	brydduðu	bryddaða	brydduðu	brydduðu	brydduðu
dative (þágufall)	bryddaða	brydduðu	bryddaða	brydduðu	brydduðu	brydduðu
genitive (eignarfall)	bryddaða	brydduðu	bryddaða	brydduðu	brydduðu	brydduðu

Derived terms

• brydding (“hem, border, lining”)
• bryddur (“hemmed, lined”)

Related terms

• broddur (“point, spike”)

Swedish

Adjective

brydda

1. inflection of brydd:
   1. definite singular
   2. plural